ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Αριθμός 510/2020

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ B1' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους δικαστές, Ειρήνη Καλού, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Σοφία Καρυστηναίου, Μαρία Νικολακέα, Αρετή Παπαδιά και Γεώργιο Δημάκη, αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο κατάστημά του, την 5η Φεβρουαρίου 2019, με την παρουσία και της γραμματέως Ελένης Τσιουρή, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

Των αναιρεσειόντων: 1) Α. Γ. του Χ., κατοίκου ..., 2) Γ. Α. του Ε., κατοίκου ... 3) Ζ. Δ. του Γ., κατοίκου ..., 4) Μ. Σ. του Γ., κατοίκου ..., 5) Τ. Σ. του Π., κατοίκου ... 6) Τ. Α. του Σ., κατοίκου ... 7)Κ. Α. του Δ., κατοίκου ..., 8) Μ. Χ. του Κ., κατοίκου ..., 9) Μ. Κ. του Π., κατοίκου ..., 10) Μ. Α. του Ι., κατοίκου ..., 11) Π. Ι. του Κ., κατοίκου ... 12) Τ. Π. του Κ., κατοίκου ..., 13) Γ. Ε. του Δ., κατοίκου ... 14)Κ. Δ. του Α., κατοίκου ... 15)Κ. Ι. του Α., κατοίκου ..., 16)Κ. Α. του Κ., κατοίκου ... 17)Λ. Γ. του Ε., κατοίκου ..., 18)Τ. Γ. του Κ., κατοίκου ... που παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας δικηγόρου Ε-Κ Α., η οποία κατέθεσε προτάσεις.

Της αναιρεσίβλητης: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία "...", η οποία εδρεύει στην ..., όπως εκπροσωπείται νόμιμα και παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων δικηγόρων, Χ. Θ., Α. Β. και Α. Π., οι οποίοι κατέθεσαν προτάσεις.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 22-4-2014 αγωγή των ήδη αναιρεσειόντων, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκίδας.
Εκδόθηκαν η 15/2015 οριστική απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και, κατόπιν ασκήσεως εφέσεως, η 92/2017 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Εύβοιας.

Την αναίρεση της τελευταίας, ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 2-10-2017 αίτησή τους.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Εισηγητής ορίσθηκε ο αρεοπαγίτης Γεώργιος Δημάκης.

Η πληρεξούσια των αναιρεσειόντων ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, οι πληρεξούσιοι των αναιρεσίβλητων την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στα δικαστικά έξοδα.

               ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

1. Η από 2-10-2017 και με αριθμό κατάθεσης 252/2017 αίτηση αναίρεσης κατά της 92/2017 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Ευβοίας, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, επί της ασκηθείσας από την εναγομένη έφεσης κατά της 15/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας, εκδοθείσας, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών,              επί της από 22-4-2014 (με αριθμό κατάθεσης 32/2014 ) αγωγής, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (ΚΠολΔ 552, 553, 556, 558, 564 παρ.1, 566 παρ.1 και 144). Συνεπώς, είναι παραδεκτή (ΚΠολΔ 577 παρ.1) και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (ΚΠολΔ 577 παρ.3).
2. Από την παραδεκτή επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την από 22-4-2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 32/2014 αγωγή τους, οι ενάγοντες και ήδη αναιρεσείοντες ισχυρίστηκαν ότι προσληφθήκανε από την εναγομένη και ήδη αναιρεσίβλητη με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκείμενου να εργασθούνε στο εργοστάσιο της τελευταίας στην Χαλκίδα. Ότι στις 26/3/2013 η αναιρεσίβλητη εντελώς αιφνιδιαστικά, κατόπιν προηγηθείσας απόφασης του Διοικητικού της Συμβουλίου της 25ης/3/2013, τους γνωστοποίησε ότι διακόπτει τη λειτουργία του ανωτέρω εργοστασίου και έκτοτε δεν τους απασχολεί. Ότι στο πλαίσιο υλοποίησης της απόφασής της περί απόλυσης διακοσίων είκοσι εννέα εργαζομένων του ανωτέρω εργοστασίου, κατήγγειλε τις ατομικές συμβάσεις εργασίας των έξι (6) πρώτων εναγόντων στις 3-2-2014 , στις 4-3- 2014 τις ατομικές συμβάσεις εργασίας των επόμενων έξι (6) εναγόντων και την 1-4-2014 τις ατομικές συμβάσεις εργασίας των τελευταίων έξι (6) εναγόντων. Ότι η καταγγελία των συμβάσεων εργασίας τους είναι άκυρη διότι έλαβε χώρα:

α) κατά παράβαση του Ν. 1387/1983 περί ομαδικών απολύσεων,

β) κατά παράβαση των υποχρεώσεων έγκαιρης ενημέρωσης και διαβούλευσης που απορρέουν από το ΠΔ 240/2006, αλλά και από συναφείς συμφωνίες, που έχουν καταρτισθεί μεταξύ της Διοίκησης της αναιρεσίβλητης και των εκπροσώπων των εργαζομένων, γεγονός που καθιστά άκυρες τις καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας τους κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 174 ΑΚ, άλλως του άρθρου 281 ΑΚ, άλλως

γ) κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ διότι η αναιρεσίβλητη επιδεικνύοντας φανερά αντιφατική συμπεριφορά προέβη σε αιφνίδια και αδικαιολόγητη, δεδομένης της οικονομικής ευρωστίας και βιωσιμότητας αυτής, διακοπή της λειτουργίας της εργοστασίου της και καταγγελία των συμβάσεων εργασίας του συνόλου των εργαζομένων, προσβάλλοντας δυσανάλογα τα έννομα αγαθά των εναγόντων, παρά το γεγονός ότι η επιχειρηματική της δράση επέτρεπε ηπιότερες λύσεις και εξυπηρετείτο από αυτές και

 δ) κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 3 του Ν. 3198/55 λόγω μη προσφοράς και μη καταβολής της προσήκουσας αποζημίωσης και επιπλέον για τον 1° ενάγοντα η καταγγελία είναι άκυρη λόγω μη τήρησης της διαδικασίας του Ν. 2643/1998.

Με βάση τα προαναφερόμενα, ζήτησαν :

α) να αναγνωρισθεί η ακυρότητα της καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας τους,

β) να υποχρεωθεί η εναγομένη- αναιρεσίβλητη να αποδέχεται τις νομίμως προσφερόμενες υπηρεσίες τους με την απειλή χρηματικής ποινής, ποσού 300 ευρώ για κάθε ημέρα παραβίασης της εκδοθησόμενης απόφασης,

γ) να υποχρεωθεί η εναγομένη- αναιρεσίβλητη να τους καταβάλει μισθούς υπερημερίας από την επομένη της άκυρης καταγγελίας της ατομικής σύμβασης εργασίας κάθε ενάγοντος- αναιρεσείοντος μέχρι τις 31/10/2013, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής άλλως από το τέλος έκαστου μηνός, οπότε ο κάθε μισθός κατέστη απαιτητός έως την πλήρη εξόφληση,

επικουρικώς δε, για την περίπτωση απόρριψης του κυρίου αιτήματος περί αναγνώρισης της ακυρότητας των καταγγελιών τους, τη διαφορά της οφειλόμενης αποζημίωσης απόλυσης, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας εκάστου ενάγοντος, άλλως από την επίδοση της αγωγής έως την πλήρη εξόφληση, όπως τα ποσά αυτά προσδιορίζονται λεπτομερώς στο αγωγικό δικόγραφο.

1. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο (Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκίδας) με την υπ' αριθμόν 15/2015 απόφασή του δέχθηκε την αγωγή ως κατ' ουσίαν βάσιμη κατά την κύρια βάση αυτής,

Εναντίον της απόφασης αυτής η αναιρεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Εύβοιας την από 3-3-2015 και με αρ. κατ. δικ. 57/2015 και αρ. προσδιορισμού 108/2015 έφεση.

Το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, με την με αριθμό 92/2017 απόφασή του, αφού έκρινε κατά παραδοχή του σχετικού λόγου έφεσης της αναιρεσίβλητης ότι η εκκληθείσα έσφαλε ως προς την ερμηνεία του άρθρου 4 του ΠΔ 240/2006, δέχθηκε την έφεσή της , εξαφάνισε την απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, κράτησε την υπόθεση, απέρριψε το κύριο αίτημα της αγωγής για αναγνώριση της ακυρότητας της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας των εναγόντων και επιδίκαση μισθών υπερημερίας και έκανε εν μέρει δεκτό το επικουρικό αίτημα περί συμπλήρωσης της αποζημίωσης, υποχρεώνοντας την αναιρεσίβλητη-εναγομένη να καταβάλει ως οφειλόμενη ελλείπουσα αποζημίωση σε κάθε αναιρεσείοντα-ενάγοντα τα αναφερόμενα ποσά με το νόμιμο τόκο από την επομένη ημέρα της επίδοσης της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας εκάστου έως την πλήρη εξόφληση.

4. Σύμφωνα με τις διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 240/2006 (ΦΕΚ Α' 252/16.11.2006) "Περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων", το οποίο εκδόθηκε προκειμένου να προσαρμοσθεί ελληνική νομοθεσία προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2002/14/ΕΚ της 11.3.2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (E.E.L 80/23.3.2002), ορίζονται τα ακόλουθα : 1) Στο άρθρο 2 αυτού υπό τον τίτλο "Σκοπός και Αρχές" ότι "1. Σκοπός του παρόντος προεδρικού διατάγματος είναι η προσαρμογή της Ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Μαρτίου 2002 "περί Θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα" (EEL 80 της 23.3.2002), με στόχο τη θέσπιση ενός γενικού πλαισίου ,που καθορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά το δικαίωμα για ενημέρωση και διαβούλευση των εργαζομένων στις επιχειρήσεις ή εγκαταστάσεις στην Ελληνική επικράτεια. 2. Οι πρακτικές λεπτομέρειες ενημέρωσης και διαβούλευσης καθορίζονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας και τις εργασιακές πρακτικές, ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητά τους. 3. Κατά τον καθορισμό ή την εφαρμογή των πρακτικών λεπτομερειών ενημέρωσης και διαβούλευσης, ο εργοδότης και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων εργάζονται με πνεύμα συνεργασίας, σεβόμενοι αμοιβαία τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και λαμβάνοντας υπόψη τους τόσο τα συμφέροντα της επιχείρησης ή της εγκατάστασης, όσο και εκείνα των εργαζομένων", 4. Οι διατάξεις του παρόντος δεν έχουν εφαρμογή στα πληρώματα των ποντοπόρων πλοίων",

2) Στο άρθρο 3 αυτού υπό τον τίτλο "Πεδίο εφαρμογής" ότι "Το παρόν Προεδρικό Διάταγμα εφαρμόζεται: α) στις επιχειρήσεις που απασχολούν τουλάχιστον 50 εργαζόμενους και β) στις εγκαταστάσεις που απασχολούν τουλάχιστον 20 εργαζόμενους. Τα κατώτατα όρια των απασχολουμένων εργαζομένων στην επιχείρηση ή εγκατάσταση καθορίζονται σύμφωνα με τον αριθμό των εργαζομένων στην αρχή του ημερολογιακού μήνα, κατά τον οποίο τίθεται θέμα εφαρμογής του παρόντος, ανεξάρτητα από τις τυχόν μεταγενέστερες μεταβολές του αριθμού των απασχολουμένων κατά το διάστημα του μήνα.",

3) Στο άρθρο 4 υπό τον τίτλο "Πρακτικές λεπτομέρειες ενημέρωσης και διαβούλευσης" : "1. Σύμφωνα με τις αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 1 και με την επιφύλαξη των τυχόν υφιστάμενων ευνοϊκότερων για τους εργαζόμενους διατάξεων ή πρακτικών, οι πρακτικές λεπτομέρειες άσκησης του δικαιώματος ενημέρωσης και διαβούλευσης στο ανάλογο επίπεδο, καθορίζονται ως ακολούθως: 2. Η ενημέρωση και διαβούλευση καλύπτουν: α) την ενημέρωση σχετικά με την πρόσφατη και την πιθανή εξέλιξη των δραστηριοτήτων και της οικονομικής κατάστασης της επιχείρησης ή της εγκατάστασης, β) την ενημέρωση και τη διαβούλευση σχετικά με την κατάσταση, τη διάρθρωση και την πιθανή εξέλιξη της απασχόλησης μέσα στην επιχείρηση ή εγκατάσταση, καθώς και τα μέτρα πρόληψης που ενδεχομένως προβλέπονται ,σε περίπτωση ιδίως που η απασχόληση απειλείται, γ) την ενημέρωση και τη διαβούλευση σχετικά με αποφάσεις που μπορούν να επιφέρουν ουσιαστικές μεταβολές στην οργάνωση της εργασίας ή στις συμβάσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένων όσων καλύπτονται από τις ισχύουσες διατάξεις του ν. 1387/1983 'Έλεγχος ομαδικών απολύσεων και άλλες διατάξεις" [ΦΕΚ110 Α') και του π.δ. 178/2002 "Μέτρα σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβίβασης επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων, ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 98/50/ΕΚ του Συμβουλίου" (ΦΕΚ 162 Α'), 3. Η ενημέρωση πραγματοποιείται κατά τον κατάλληλο χρόνο, τρόπο και περιεχόμενο, ώστε να μπορούν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων να προβαίνουν στη δέουσα εξέταση και να προετοιμάζονται ενδεχομένως για διαβουλεύσεις, 4. Η διαβούλευση πραγματοποιείται: α) κατά τον κατάλληλο χρόνο, τρόπο και περιεχόμενο, β) στο ενδεδειγμένο επίπεδο διεύθυνσης και εκπροσώπησης ανάλογα με το θέμα που συζητείται, γ) βάσει των σχετικών πληροφοριών που παρέχει ο εργοδότης, σύμφωνα με το άρθρο 2 σημείο σι7 και της γνώμης που έχουν δικαίωμα να διατυπώσουν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, δ) κατά τρόπον ώστε οι εκπρόσωποι των εργαζομένων να μπορούν να συναντήσουν τον εργοδότη και να λαμβάνουν αιτιολογημένη απάντηση στη γνώμη που ενδεχομένως διατύπωσαν, ε) προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία όσον αφορά τις αποφάσεις που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του εργοδότη, οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ' του άρθρου αυτού.",

4) Στο άρθρο 5 υπό τον τίτλο "Ενημέρωση και διαβούλευση βάσει συμφωνίας" ότι "Οι κοινωνικοί εταίροι μπορούν, στο κατάλληλο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένου του επιπέδου της επιχείρησης ή της εγκατάστασης, να καθορίζουν ελεύθερα και οποτεδήποτε, μέσω συμφωνίας, τις πρακτικές λεπτομέρειες ενημέρωσης και διαβούλευσης των εργαζομένων. Οι συμφωνίες αυτές και οι συμφωνίες, που υφίστανται κατά την 23.3.2005, καθώς και οποιεσδήποτε μεταγενέστερες ανανεώσεις αυτών, μπορούν να προβλέπουν, τηρουμένων των αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 1 του παρόντος διατάγματος και υπό τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς της ισχύουσας νομοθεσίας, διατάξεις διαφορετικές από αυτές του άρθρου 4.",

5) Στο άρθρο 6 υπό τον τίτλο "Εμπιστευτικές πληροφορίες" ότι "1. Υπό τις προϋποθέσεις και εντός των ορίων που θέτει η ισχύουσα νομοθεσία, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων και οι εμπειρογνώμονες που ενδεχομένως τους επικουρούν δεν επιτρέπεται να αποκαλύπτουν στους εργαζόμενους ή σε τρίτους πληροφορίες που τους ανακοινώθηκαν ρητά ως εμπιστευτικές χάριν προστασίας των νομίμων συμφερόντων της επιχείρησης ή της εγκατάστασης. Η υποχρέωση αυτή εξακολουθεί να υφίσταται οπουδήποτε και αν ευρίσκονται, ακόμη και μετά τη λήξη της θητείας τους. 2. Σε ειδικές περιπτώσεις και υπό τους όρους της ισχύουσας νομοθεσίας, ο εργοδότης δεν υποχρεούται να ανακοινώσει πληροφορίες ή να προβεί σε διαβουλεύσεις, όταν η φύση τους είναι τέτοια που, αντικειμενικώς, θα εμπόδιζαν σοβαρά τη λειτουργία της επιχείρησης ή της εγκατάστασης, ή θα έθιγαν αυτή.

3. Με την επιφύλαξη των υφισταμένων διοικητικών ή δικαστικών διαδικασιών, σε περίπτωση που ο εργοδότης απαιτεί εμπιστευτικότητα ή δεν παρέχει πληροφορίες σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προσφύγουν με σχετική αίτησή τους στο Μονομελές Πρωτοδικείο της έδρας της επιχείρησης, το οποίο κρίνει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Το δικαστήριο με την απόφασή του μπορεί να λάβει το κατά την κρίση του προσήκον μέτρο, είτε για την παροχή των πληροφοριών, είτε για τη διασφάλιση και την προστασία της εμπιστευτικότητας τους.",6) Στο άρθρο 7 υπό τον τίτλο "Προστασία των εκπροσώπων των εργαζομένων" ότι "1. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων απολαύουν, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, της προβλεπόμενης από τις ισχύουσες διατάξεις προστασίας και των προβλεπόμενων εγγυήσεων και διευκολύνσεων, ώστε να μπορούν να επιτελούν απερίσπαστοι τα καθήκοντα, που τους έχουν ανατεθεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 5, 9 και 10 και του άρθρου 15 του ν. 1264/1982 "Για τον εκδημοκρατισμό του Συνδικαλιστικού Κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων" (ΦΕΚ 79 Α' και του άρθρου 9 παρ. 1 και 3 του ν. 1767/1988 "Συμβούλια εργαζομένων και άλλες εργατικές διατάξεις - Κύρωση της 135 διεθνούς σύμβασης εργασίας" [ΦΕΚ 63 Α2]. Επίσης στους εκπροσώπους των εργαζομένων χορηγείται άδεια με αποδοχές για το χρόνο που απαιτείται να εκπληρώνουν τα καθήκοντα, που απορρέουν από το παρόν Προεδρικό Διάταγμα. 3. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων οφείλουν να ασκούν τα καθήκοντά τους με τρόπο που να μην εμποδίζεται η ομαλή λειτουργία της επιχείρησης και ο εργοδότης υποχρεούται να παρέχει σ' αυτούς κάθε δυνατή διευκόλυνση για την άσκηση των καθηκόντων τους.",7) Τέλος, στο άρθρο 8 υπό τον τίτλο "Προστασία των δικαιωμάτων" ότι "1. Απαγορεύεται στους εργοδότες ή σε πρόσωπα που ενεργούν για λογαριασμό τους ή σε οποιοδήποτε τρίτο να προβαίνουν σε πράξεις ή παραλείπεις με σκοπό να παρακωλύουν την άσκηση των δικαιωμάτων των εκπροσώπων των εργαζομένων, που απορρέουν από το παρόν διάταγμα. 2. α) Η μη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διατάξεις των άρθρων 4 και 6 του παρόντος διατάγματος συνεπάγεται την επιβολή των διοικητικών κυρώσεων, σύμφωνα με το άρθρο 16 του ν. 2639/1998 "Ρύθμιση εργασιακών σχέσεων, σύσταση Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και άλλες διατάξεις" (ΦΕΚ 205 Α'), όπως ισχύει, β) Η παράβαση των διατάξεων του άρθρου 7 και της παρ. 1 του παρόντος άρθρου, συνεπάγεται την επιβολή των διοικητικών κυρώσεων, σύμφωνα με το άρθρο 16 του ν. 2639/1998, όπως ισχύει.". Περαιτέρω, στο άρθρο 8 της παραπάνω Οδηγίας, για την ενσωμάτωση της οποίας στο εθνικό δίκαιο εκδόθηκε το ανωτέρω ΠΔ, υπό τον τίτλο "Προστασία των δικαιωμάτων", ορίζεται ότι "1. Τα κράτη μέλη προβλέπουν τα δέοντα μέτρα για τις περιπτώσεις μη τήρησης της παρούσας οδηγίας από τον εργοδότη ή από τους εκπροσώπους των εργαζομένων ιδιαίτερα, φροντίζουν να υπάρχουν κατάλληλες διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες που να επιβάλλουν την εκπλήρωση των εκ της παρούσας οδηγίας υποχρεώσεων. 2. Τα κράτη μέλη προβλέπουν τις κατάλληλες επιβλητέες κυρώσεις, όταν ο εργοδότης ή οι εκπρόσωποι των εργαζομένων παραβαίνουν την παρούσα οδηγία. Οι κυρώσεις αυτές πρέπει να είναι αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές.". Οι λοιπές διατάξεις της Οδηγίας συνιστούν ακριβή διατύπωση των παραπάνω διατάξεων του ΠΔ 240/2006, γι' αυτό και δεν επαναλαμβάνονται εν προκειμένω.

Ακολούθως, στο αρθ 174 ΑΚ ορίζεται ότι "η δικαιοπραξία που αντιβαίνει σε απαγορευτική διάταξη του νόμου, αν δε συνάγεται κάτι άλλο, είναι άκυρη",

ενώ στο αρθ 180 ΑΚ ορίζεται ότι " Η άκυρη δικαιοπραξία θεωρείται σαν να μην έγινε. "

Από την ερμηνεία των προαναφερθεισών διατάξεων προκύπτει ότι η επιβολή προστίμου ως κύρωση για την μη τήρηση των διατάξεων τού π.δ. 240/2006 είναι σύμφωνη με την διάταξη τού άρθρου 8 της οδηγίας 2002/14/ΕΚ, η οποία υποχρεώνει τα κράτη -μέλη να επιβάλουν την εφαρμογή της οδηγίας καθιερώνοντας διαζευκτικώς και κατ' επιλογήν τής νομοθετικής εξουσίας είτε διοικητικές είτε δικαστικές κυρώσεις.

Επομένως η διαβούλευση δεν έχει ταχθεί ως όρος του κύρους των εργοδοτικών αποφάσεων, όπως προκύπτει από την διατύπωση τού συνόλου των διατάξεων τού π.δ. 260/2006, γι' αυτό και δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση οι διατάξεις των άρθρων 174 και 180 Α.Κ. Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι όποτε ο νομοθέτης θέλησε να επέλθει ακυρότητα απολύσεως λόγω παραβιάσεως διατάξεως νόμου, το προέβλεψε ρητώς (π.χ. άρθρο 3, 6 §1 ν. 1387/83).

Ακολούθως ο από τη διάταξη του άρθρου 559 αρ. 1 εδ. α' ΚΠολΔ προβλεπόμενος λόγος αναίρεσης ιδρύεται αν παραβιάστηκε κανόνας ουσιαστικού δικαίου. Ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται αν δεν εφαρμοστεί, ενώ συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του ή αν εφαρμοστεί, ενώ δεν έπρεπε, καθώς και αν εφαρμοστεί εσφαλμένα (ΟλΑΠ 4/2005), η δε παραβίαση εκδηλώνεται είτε με ψευδή ερμηνεία είτε με κακή εφαρμογή, δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή (ΑΠ 1848/2006).

5.Εν προκειμένω, οι αναιρεσείοντες με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως αποδίδουν στο Εφετείο την από το άρθρο 559 αρ. 1 Κ.Πολ.Δικ..πλημμέλεια και συγκεκριμένα ότι το Εφετείο απορρίπτοντας ως μη νόμιμη την ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 4 και 8 του Π.Δ. 240/2006, 174 ΚΑΙ 180 ΑΚ κύρια βάση της αγωγής παραβίασε τις ανωτέρω διατάξεις ουσιαστικού δικαίου.

Ακολούθως την ίδια πλημμέλεια αποδίδουν και με τον 2° λόγο αναιρέσεως και συγκεκριμένα ότι το Εφετείο, με το να δεχθεί ότι οι διαβουλεύσεις δεν ήταν απαραίτητο και διεξαχθούν πριν την απόφαση της αναιρεσείουσας για οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου, αλλά σε κατάλληλο χρόνο, ο οποίος είναι "και μετά τη λήψη της ως άνω απόφασης" παραβίασε ευθέως με εσφαλμένη ερμηνεία τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 4 του Π.Δ. 240/2006.

Περαιτέρω, οι αναιρεσείοντες με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως αποδίδουν στο Εφετείο την από το άρθρο 559 αρ. 11 Κ.Πολ.Δικ..πλημμέλεια και συγκεκριμένα ότι το Εφετείο ουδόλως έλαβε υπόψιν του τα μετ' επικλήσεως προσκομισθέντα από τους αναιρεσείοντες με ημερομηνίες 19/7/1985 και 20/12/1988 συμφωνητικά που υπεγράφησαν μεταξύ της διοίκησης της αναιρεσίβλητης και των εκπροσώπων των εργαζομένων, από τα οποία προκύπτει ότι η αναιρεσίβλητη είχε δεσμευθεί εγγράφως ότι η συζήτηση με το σωματείο θα γίνεται "πριν τη λήψη της απόφασης που αφορά τους εργαζομένους".

6. Στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη κρίση του τα παρακάτω, κρίσιμα για την έρευνα των λόγων αναίρεσης, πραγματικά περιστατικά:

"Η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "..." εκμεταλλεύεται βιομηχανική επιχείρηση τσιμεντοβιομηχανίας και διατηρεί τρία εργοστάσια παραγωγής τσιμέντου, στο Βόλο, στο ... και στη Χαλκίδα Εύβοιας.

Οι ενάγοντες προσελήφθησαν από την εναγομένη με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου προκειμένου να απασχοληθούν στο εργοστάσιο της τελευταίας στη Χαλκίδα. Ειδικότερα, ο πρώτος ενάγων προσελήφθη υποχρεωτικά με απόφαση της αρμόδιας Επιτροπής του άρθρου 8 του ν. 1648/1986 στις 11/07/1989 με την ειδικότητα του Ζυγιστή, ο δεύτερος ενάγων προσελήφθη στις 7/8/1991 με την ειδικότητα του Χειριστή Παλεττομηχανής, ο τρίτος ενάγων προσελήφθη στις 8/8/1991 με την ειδικότητα του Προϊσταμένου Φορτώσεων, ο τέταρτος ενάγων προσελήφθη στις 16/05/2001 με την ειδικότητα του Χειριστή Ενοποιημένου Πινάκων, ο πέμπτος ενάγων προσελήφθη στις 27/1/1986 με την ειδικότητα του Πρακτικού Μηχανικού Β', ο έκτος ενάγων προσελήφθη στις 10/8/1979 με την ειδικότητα του Τεχνίτη Κινητών Μηχανημάτων, ο έβδομος ενάγων προσελήφθη στις 9/8/1991 με την ειδικότητα του Σιλάτορα, ο όγδοος ενάγων προσελήφθη την 17/9/1984 με την ειδικότητα του Υπαλλήλου Γραφείου, ο ένατος ενάγων προσελήφθη στις 12/8/1991 με την ειδικότητα του Ζυγιστή, ο δέκατος ενάγων προσελήφθη στις 12/8/1991 με την ειδικότητα του Χειριστή Ενοποιημένων Πινάκων, ο ενδέκατος ενάγων προσελήφθη στις 8/10/1984 με την ειδικότητα του οδηγού χειριστή μηχανημάτων, ο δωδέκατος ενάγων προσελήφθη στις 9/2/1983 με την ειδικότητα του τεχνίτη κινητών μηχανημάτων, ο δέκατος τρίτος ενάγων προσελήφθη στις 21/8/1980 με την ειδικότητα του Ηλεκτροτεχνίτη Γ&ΣΤ- Μ., ο δέκατος τέταρτος ενάγων προσελήφθη στις 16/5/1990 με την ειδικότητα του Μηχανολόγου Μηχανικού, ο δέκατος πέμπτος ενάγων προσελήφθη την 1/2/1982 με την ειδικότητα του Χειριστή Θραυστήρος, ο δέκατος έκτος ενάγων προσελήφθη την 13/8/1991 με την ειδικότητα του Βοηθού Μ., ο δέκατος έβδομος ενάγων προσελήφθη στις 7/4/1982 με την ειδικότητα του Χειριστή Μηχανημάτων και ο δέκατος όγδοος ενάγων προσελήφθη την 1/2/1989 με την ειδικότητα του Λογιστή.

Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι στις 26-03-2013, η εναγόμενη εταιρεία ανακοίνωσε εγγράφως προς την ένωση των εργαζομένων, την οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου της στη Χαλκίδα, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης της παραγωγικής δομής τσιμέντου και διένειμε στους εργαζόμενους που βρίσκονταν στο χώρο του εργοστασίου επιστολή, με την οποία διευκρίνιζε ότι "..η διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου ... έχει άμεση εφαρμογή...ως εκ τούτου από σήμερα δεν θα υπάρχει οποιαδήποτε βιομηχανική, εμπορική ή άλλη δραστηριότητα στο εργοστάσιο..".

Την ανωτέρω απόφασή της, η εναγομένη επανέλαβε και στις από 27-3-2013, 28-3-2013, 29-3- 2013 εσωτερικές της ανακοινώσεις προς τους εργαζόμενους, εκδηλώνοντας την άρνησή της να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες 229 εκ των 236 εργαζομένων του εργοστασίου της εναγομένης στη Χαλκίδα, ενώ στις 03-02-2014 επέδωσε με δικαστικό επιμελητή στον καθένα από τους πρώτους έξι ενάγοντες, στις 04- 03-2014 στους επόμενους έξι, ήτοι από τον έβδομο έως και δωδέκατο των εναγόντων και στις 01-04-2014 στους λοιπούς έξι (ενάγοντες), κείμενα καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας τους, προσφέροντας παράλληλα σ' αυτούς τις αποζημιώσεις λόγω καταγγελίας.

Οι εν λόγω καταγγελίες, κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς είναι άκυρες, καταρχήν διότι έγιναν κατά παράβαση του αρθ. 4 του π.δ. 240/2006, αφού δεν προηγήθηκε ενημέρωση και διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εναγομένων.

Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί, διότι από καμία διάταξη του προεδρικού αυτού διατάγματος δεν προβλέπεται ακυρότητα " εργοδοτικών ενεργειών σε περίπτωση που δεν προηγηθεί η προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, παρά μόνον η επιβολή διοικητικού προστίμου.

Η κρίση αυτή ενισχύεται και από το ότι όταν ήθελε ο νομοθέτης η διαβούλευση με εκπροσώπους των εργαζομένων να είναι αναγκαία προϋπόθεση του κύρους των εργοδοτικών ενεργειών όρισε αυτό ρητά, όπως στην περίπτωση των ομαδικών απολύσεων όταν υπερβαίνουν το κατά μήνα όριο (αρθ. 3, 6§ 1 ν. 1387/1983) καθώς και στην περίπτωση της εκ περιτροπής απασχολήσεως (αρθ. 2§ 3 εδ 4 ν. 3846/2010).

Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται ότι με το από 17.11.2011 έγγραφο της εκκαλούσας προς τους εργαζομένους του εργοστασίου ... γνωστοποιήθηκε πρόθεση αναπροσαρμογής του προγράμματος εργασίας^ λόγω μειωμένης ζήτησης του παραγομένου υπ' αυτής προϊόντος.

Με το από 2- 7-2011 έγγραφο προς την Ένωση Εργαζομένων Τσιμέντων ... η εταιρία απηύθυνε πρόσκληση για ενημέρωση εν όψει του περιορισμού των δραστηριοτήτων του εργοστασίου και για διαβούλευση προς αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων στις 5.7.2012.

Λόγω μη προσελεύσεως εκπροσώπων των εργαζομένων η πρόσκληση επαναλήφθηκε για τις 16.7.2012 αρχικά και στη συνέχεια για τις 20.7.2012^ χωρίς να προσέλθουν και πάλι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων .

Ακολούθησε νέα από 28.8.2012 πρόσκληση για συνάντηση στις 6.9.2012, η οποία και πραγματοποιήθηκε. Με το από 7.9.2012 έγγραφο της εκκαλούσας προς το Σωματείο των εφεσιβλήτων έγινε αναλυτική αναφορά στα προβλήματα λειτουργίας του εργοστασίου (αξιοποίηση εγκαταστάσεων κάτω του 10%) και προτάθηκε ως προσωρινή λύση η εκ περιτροπής εργασία για την αποφυγή ομαδικών απολύσεων.

Με το από 14.9.2012 έγγραφο της εκκαλούσας προτάθηκε ο μετασχηματισμός του εργοστασίου σε κέντρο βιομηχανικών και εμπορικών δραστηριοτήτων συναφών με το τσιμέντο.

Με το από 19.7.2012 έγγραφο της εκκαλούσας παρασχέθηκαν διευκρινίσεις για τη λύση της εκ περιτροπής εργασίας. Στη συνέχεια με το από 25.9.2012 έγγραφο της εκκαλούσας κλήθηκαν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων σε συνάντηση στις 28-9-2012 για διαβούλευση σε σχέση με την εκ περιτροπής εργασία. Στις 7-12-2012 με εσωτερική ανακοίνωση προς τους εργαζομένους η εκκαλούσα γνωστοποίησε ότι από 16.12.2012 τίθεται σε εφαρμογή πρόγραμμα εκ περιτροπής απασχόλησης με παροχή εργασίας μια μέρα λιγότερη ανά εβδομάδα. Ακολούθως) το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας με απόφαση του της 25.3.2013 ενέκρινε πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της παραγωγικής δομής τσιμέντου. Στο εν λόγω πρόγραμμα περιλαμβανόταν η οριστική διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου της .... Σύμφωνα με το από 26.3.2013 δελτίο τύπου της εταιρίας, "Στόχος του προγράμματος αναδιάρθρωσης είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ύφεσης στον κατασκευαστικό τομέα, η στήριξη της βιωσιμότητας της εταιρείας και η διασφάλιση των προϋποθέσεων για ανάπτυξη των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Ομίλου, τόσο στην εγχώρια αγορά, όσο και στις αγορές του εξωτερικού. Η νέα δομή περιλαμβάνει την παραγωγή τσιμέντου από τα δυο εργοστάσια Βόλου και ..., αξιοποιώντας τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, ιδιαίτερα των λιμενικών τους εγκαταστάσεων, για την εξυπηρέτηση της εσωτερικής αγοράς και την ενίσχυση της εξαγωγικής παρουσίας της ... στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Η λειτουργία του εργοστασίου ..., η παραγωγική δραστηριότητα του οποίου βρίσκεται σε αδράνεια από τον Ιούλιο του 2011, παύει οριστικά. Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς προσπαθειών με επενδύσεις σε νέα τεχνολογία παραγωγής τσιμέντου και ενεργειών για νέες δραστηριότητες, που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να καταστεί η λειτουργία της συγκεκριμένης μονάδας ανταγωνιστική και να διασφαλισθεί η βιωσιμότητα της. Ωστόσο, παρά τις σχετικές προσπάθειες το εργοστάσιο της ... υπέστη σοβαρή μείωση πωλήσεων λόγω της συρρίκνωσης της κατασκευαστικής δραστηριότητας στην Αττική, κύρια αγορά του εργοστασίου, κατά 80% από το 2008 έως σήμερα. Σε συνθήκες πλεονάζουσας παραγωγικής δυναμικότητας στην αγορά, το εργοστάσιο της ... κατέστη πλέον μη βιώσιμο. Η εφαρμογή του προγράμματος αναδιάρθρωσης έχει άμεση ισχύ. Δέσμευση και επιδίωξη της εταιρείας είναι η προσπάθεια εξεύρεσης κάθε δυνατής λύσης που θα περιορίσει τις προσωπικές και κοινωνικές επιπτώσεις από τη διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου ... στους 236 εργαζομένους, οι οποίοι επηρεάζονται. Για τον σκοπό αυτό, η εταιρεία έχει καλέσει τους εκπροσώπους των εργαζομένων του εργοστασίου σε διαβούλευση ως προς την διακοπή των συμβάσεων εργασίας σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου. Με τη νέα παραγωγική δομή η εταιρεία αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες των δυο παραγωγικών μονάδων και της εφοδιαστικής αλυσίδας της ..., αυξάνει την παραγωγικότητα της κατά 30%, διασφαλίζει τη βιωσιμότητά της και ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του μέλλοντος, ενδυναμώνοντας και εδραιώνοντας τη θέση της ως εξαγωγικής δύναμης στη λεκάνη της Μεσογείου.

Η παραγωγική αναδιάρθρωση εκτιμάται ότι θα έχει εφ' άπαξ αρνητική επίδραση στα οικονομικά αποτελέσματα της ... και κατ' επέκταση τον Ομίλου εταιρειών Ηρακλής κατά 57 εκατ. ευρώ στη χρήση τον 2013. Συγκεκριμένα, αρνητική επίδραση αναμένεται κυρίως λόγω της απομείωσης παγίων περιουσιακών στοιχείων και ανταλλακτικών, του κόστους αποζημιώσεων προσωπικού και του κόστους φυσικών αποκαταστάσεων στη μονάδα .... Όσον αφορά τις επόμενες χρήσεις, εκτιμάται ότι θα υπάρξει θετική επίδραση κατά 18 εκατ. ευρώ περίπου ανά έτος και αύξηση της παραγωγικότητας".

Στη συνέχεια με την από 26.3.2013 επιστολή της, η οποία κοινοποιήθηκε στους Υπουργούς Εργασίας και Ανάπτυξης, καθώς και στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Εύβοιας), η εκκαλούσα κάλεσε την Ένωση Εργαζομένων Τσιμέντων ... σε συνάντηση την 29.3.2013 με αντικείμενο την αναλυτική ενημέρωση για τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρίας και την διαβούλευση με σκοπό να ερευνηθεί η δυνατότητα αποφυγής ή μείωσης των απολύσεων και των δυσμενών συνεπειών τους, στο πλαίσιο του Νόμου 1387/1983 για τις ομαδικές απολύσεις. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο, κατά τη διάρκεια της συνάντησης θα ανακοινώνονταν οι λόγοι των απολύσεων, ο αριθμός και οι κατηγορίες του προσωπικού που απασχολείται στο εργοστάσιο της ..., ο αριθμός των εργαζομένων που θα απολύονταν και το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο επρόκειτο να συμβεί αυτό, και θα παραδίδονταν εγγράφως όλα τα στοιχεία που απαιτεί ο νόμος.

Στις 29.3.2013 συντάχθηκε πρακτικό από τους εκπροσώπους της εταιρίας, στο οποίο βεβαιώνεται ότι δεν προσήλθαν οι εκπρόσωποι του Σωματείου των εργαζομένων. Ακολούθησε νέα από 1.4.2013 πρόσκληση με το ίδιο περιεχόμενο, η οποία επιδόθηκε αυθημερόν από δικαστικό επιμελητή σε εκπρόσωπο του Σωματείου και με την οποία οριζόταν ως νέα ημερομηνία συνάντησης η 4.4.2013.

Στη νέα πρόσκληση επισυνάπτονταν α) έγγραφο, στο οποίο μνημονεύονταν ο λόγος του σχεδίου απολύσεων και παρατίθετο πίνακας με τις ειδικότητες και τον αριθμό των εργαζομένων, τους οποίους αφορούσε η απόλυση, και β) το από 26.3.2013 δελτίο τύπου της εταιρίας. Σύμφωνα με το από 4.4.2013 πρακτικό, στη νεότερη αυτή συνάντηση δεν προσήλθαν και πάλι εκπρόσωποι του Σωματείου εργαζομένων. Κατόπιν των ανωτέρω στις 16.4.2013 η εταιρία, συνυποβάλλοντας τα ως άνω έγγραφα και τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις της των ετών 2010, 2011 και 2012. υπέβαλε εγγράφως προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας αίτημα να εγκριθεί το σχέδιο ομαδικών απολύσεων με βάση τις διατάξεις του ν. 1387/1983. Τα παραπάνω περιέχονται στην 1254/2015 απόφαση του ΣτΕ, με την οποία διατυπώθηκαν προδικαστικά ερωτήματα προς το ΔΕΕ, κατόπιν αίτησης της εκκαλούσας κατά του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής ασφάλισης και Πρόνοιας και ήδη Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κατά της 13449/26.4.2013 απόφασης του Υπουργού με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της εκκαλούσας για ομαδικές απολύσεις.

Τα παραπάνω περί διαπραγματεύσεων μεταξύ των διαδίκων, έχουν υιοθετηθεί από τον Εισαγγελέα τού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΔΕΕ) στις παρ. 12-15 των προσκομιζόμενων από την εκκαλούσα προτάσεων της με ημερομηνία 9.6.2016, και τέλος περιέχονται σε περίληψη στην από 21.12.2016 απόφαση του ΔΕΕ επί των ως άνω προδικαστικών ερωτημάτων του ΣτΕ (υπόθεση C - 201/15 ).

 Έσφαλε, συνεπώς, η εκκαλουμένη, τόσο ως προς την ερμηνεία του νόμου, αφού δέχθηκε ότι είναι απαραίτητη η προηγούμενη διαβούλευση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του ΠΔ 240/2006, προκειμένου ο εργοδότης να προχωρήσει στις επίδικες καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας των εφεσιβλήτων λόγω οικονομοτεχνικών λόγων, όσο και ως προς την αξιολόγηση των αποδείξεων, αφού όπως προελέχθη μεταξύ των διαδίκων διεξήχθησαν διαβουλεύσεις, οι οποίες δεν είναι απαραίτητο να διεξαχθούν πριν την απόφαση της εκκαλούσας για οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου της ..., αλλά σε κατάλληλο χρόνο.

Κατάλληλος δε χρόνος είναι και μετά τη λήψη της ως άνω απόφασης, εφόσον η απόφαση της εκκαλούσας δεν είναι αναστρέψιμη και οποιαδήποτε διαβούλευση δεν θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα τη μη διακοπή των εργασιών του εργοστασίου της ..., αφού η εν λόγω απόφαση ήταν οριστική, επιβαλλόταν από την ανάγκη οργανωτικών ή διαρθρωτικών αλλαγών στην επιχείρηση, αφού, με το καθεστώς της ελεύθερης οικονομίας που αποτελεί θεμελιώδη αρχή της ισχύουσας συνταγματικής τάξης, η επιλογή των κατάλληλων μέσων ή τρόπων για την επιδίωξη του οικονομικού σκοπού της επιχείρησης ανήκει στην ελεύθερη εκτίμηση του εργοδότη και δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο

Πρέπει, συνεπώς, γενομένου δεκτού του σχετικού λόγου της έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, και αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο, να εξεταστεί περαιτέρω η αγωγή ως προς τις λοιπές βάσεις της."

7. Σύμφωνα με τις παραπάνω παραδοχές το Εφετείο με την κρίση ότι δεν είναι απαραίτητη η προηγούμενη διαβούλευση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του ΠΔ 240/2006, προκειμένου ο εργοδότης να προχωρήσει στις επίδικες καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων λόγω οικονομοτεχνικών λόγων, που άλλωστε δέχτηκε ότι πραγματοποιήθηκαν με τον ως άνω τρόπο, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προαναφερθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις.

Ακολούθως, το Εφετείο οδηγήθηκε στο ανωτέρω αποδεικτικό πόρισμα έχοντας λάβει υπόψιν του όλα τα προσκομισθέντα με επίκληση έγγραφα, χωρίς να είναι ανάγκη να γίνεται ειδική μνεία και χωριστή αξιολόγηση του καθενός από αυτά, από δε την αναφορά στην απόφαση όσων από αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία δεν συνάγεται αναγκαστικά ότι δεν εκτιμήθηκαν και τα μη αναφερόμενα ( στην προσβαλλομένη) με ημερομηνίες 19/7/1985 και 20/12/1988 συμφωνητικά που υπεγράφησαν μεταξύ της διοίκησης της αναιρεσίβλητης και των εκπροσώπων των εργαζομένων .
Συνεπώς οι τρεις πρώτοι λόγοι της αναίρεσης , με τους οποίους αποδίδεται στην προσβαλλομένη η αναιρετική πλημμέλεια από το αρθ 559 παρ 1 και 11 ΚΠολΔ είναι αβάσιμοι.

8. Με τον 4° λόγο αναιρέσεως οι αναιρεσείοντες αιτιώνται την προσβαλλόμενη για την από το άρθρο 559 αρ. 9 Κ.Πολ.Δικ. ,πλημμέλεια και συγκεκριμένα ισχυρίζονται ότι αυτό άφησε αδίκαστη την επικουρική βάση της αγωγής σύμφωνα με την οποία οι ένδικες καταγγελίες των συμβάσεών τους, που έλαβαν χώρα συνεπεία της διακοπής λειτουργίας μιας εκμετάλλευσης χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων αντίκειται σε απαγορευτική διάταξη νόμου και συγκεκριμένα στο άρθρο 4 του Π.Δ. 240/2006 και ως εκ τούτου είναι άκυρες σύμφωνα με τα άρθρα 178, 184 ΑΚ.

Ενόψει όμως των προαναφερθεισών παραδοχών της προσβαλλομένης και συγκεκριμένα ότι δεν είναι απαραίτητη η προηγούμενη διαβούλευση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του ΠΔ 240/2006, προκειμένου ο εργοδότης να προχωρήσει στις επίδικες καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων, δεν γεννάται θέμα ακυρότητας των ενδίκων συμβάσεων, ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν τα ως άνω άρθρα, γιατί η διάταξη του άρθρου 4 του ΠΔ 240/2006 δεν είναι απαγορευτική και η μη τήρησή της δεν αντίκειται στα χρηστά ήθη. Επομένως, το εφετείο δεν ήταν απαραίτητο να αποφανθεί επί του ανωτέρω αιτήματος και ορθώς το απέρριψε σιωπηρά.
Συνεπώς ο 4ος λόγος αναίρεσης είναι αβάσιμος.

9. Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες αιτιώνται την προσβαλλόμενη για την από το άρθρο 559 αρ. 1 Κ.Πολ.Δικ., πλημμέλεια και συγκεκριμένα ότι το Εφετείο με την κρίση του ότι η ερειδόμενη στο άρθρο 281 ΑΚ βάση της αγωγής, σύμφωνα με την οποία οι επίδικες καταγγελίες έγιναν επί σκοπώ παραβίασης του νόμου περί ομαδικών απολύσεων και συνεπώς είναι άκυρες ως καταχρηστικές, υπό την έννοια ότι η αναιρεσίβλητη κατένειμε σκοπίμως τον αριθμό των απολύσεών τους σε διαδοχικές περιόδους αναφοράς κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αποφύγει την εφαρμογή των δυσμενών για τα συμφέροντά της αναγκαστικών κανόνων του ν. 1387/1983 και ιδίως την υποχρέωση ενημέρωσης και διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.
10. Στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση του, δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη κρίση του τα παρακάτω, κρίσιμα για την έρευνα του 5ου λόγου αναίρεσης, πραγματικά περιστατικά:

 "Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, αποδεικνύεται ότι η λειτουργία της επιχείρησης της εναγομένης είναι ζημιογόνος. Ειδικότερα, η ζημιογόνος λειτουργία της εταιρείας αποδεικνύεται από τις ίδιες τις οικονομικές καταστάσεις της, που ελέγχονται από ορκωτούς ελεγκτές και δημοσιεύονται. Από τις οικονομικές αυτές καταστάσεις προκύπτουν αυξημένες ζημίες για τις χρήσεις 2013 και 2012 για τον όμιλο και την εταιρεία τόσο προ φόρων, όσο και μετά από φόρους σε σχέση με την προηγούμενη χρήση 2011 και ακόμη περισσότερο σε σχέση με την χρήση 2010. Πλέον συγκεκριμένα, το 2013 ο όμιλος παρουσίασε ζημίες προ φόρων 166,4 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 136,2 εκ. ευρώ, ενώ η εταιρεία παρουσίασε ζημίες προ φόρων 148,6 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 118,6 εκ. ευρώ, το 2012 ο όμιλος παρουσίασε ζημίες προ φόρων 89,6 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 76,5 εκ. ευρώ, ενώ η εταιρεία παρουσίασε ζημίες προ φόρων 88,7 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 76,3 εκ. ευρώ, το 2011 ο όμιλος παρουσίασε ζημίες προ φόρων 55,7 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 55,8 εκ. ευρώ, ενώ η εταιρεία παρουσίασε ζημίες προ φόρων 46,9 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 46,2 εκ. ευρώ, το 2010 ο όμιλος παρουσίασε ζημίες προ φόρων 38 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 45,8 εκ. ευρώ και η εταιρεία παρουσίασε ζημίες προ φόρων 19,9 εκ. ευρώ και μετά από φόρους 26,4 εκ. ευρώ.

Σημειωτέον, ότι σε συνέχεια της οριστικής διακοπής της λειτουργίας του εργοστασίου της ..., η εταιρεία όφειλε να προβεί και προέβη σε πλήρη απομείωση των περιουσιακών στοιχείων του εργοστασίου και σε συναφείς προβλέψεις. Η εφ' άπαξ επίδραση μετά από αναβαλλόμενους φόρους στα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας και κατ' επέκταση του ομίλου ανέρχεται σε 83,3 εκατ. Ευρώ. Ήδη από το 2010 είχε παύσει η λειτουργία του ενός "φούρνου" (που είναι η βασική βιομηχανική μονάδα παραγωγής τσιμέντου) εκ των δύο "φούρνων" του εργοστασίου της ... και το 2011 έπαυσε η λειτουργία του δεύτερου (και τελευταίου) "φούρνου". Χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα από τους επτά "φούρνους" της εταιρείας λειτουργούν μόνο οι δύο, ένας στο Μηλάκι κι ένας στο Βόλο, και περιστασιακά και για μικρό χρονικό διάστημα ένας τρίτος στο Βόλο. Ακόμα, τα νευραλγικά για την παραγωγική διαδικασία συγκροτήματα των Μύλων Κάρβουνου, Μύλων Φαρίνας και η Περιστροφική Κάμινος ήταν σταματημένα για περισσότερο από ένα έτος. Μόνο το συγκρότημα των Μύλων Τσιμέντου λειτουργούσε σποραδικά και πάντα σύμφωνα με τη ζήτηση της αγοράς. Η παραγωγή τσιμέντου, λόγω της περιορισμένης ζητήσεως, έχει περιορισθεί δραματικά κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Από τα τρία εργοστάσια της εταιρείας, το εργοστάσιο της ... παρουσίαζε τη μεγαλύτερη μείωση παραγωγής (άνω του 90%), δηλαδή αξιοποιούσε ποσοστό κάτω του 10% του παραγωγικού δυναμικού. Αυτό οφειλόταν στο αυξημένο κόστος παραγωγής της συγκεκριμένης εγκαταστάσεως (χωρίς τον συνυπολογισμό της εργασίας) λόγω μεγαλύτερης θερμικής και ηλεκτρικής αναλώσεως (δηλαδή χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για την παραγωγή μιας μονάδας του ίδιου προϊόντος^ από αυτήν που χρειάζεται στα άλλα δύο εργοστάσια), μειωμένων αποθεμάτων πρώτων υλών στα παρακείμενα εξηντλημένα Λατομεία, μεγαλύτερης μειώσεως του κατασκευαστικού τομέα στην Αττική, όπου πρωτίστως απευθύνεται το εργοστάσιο, λόγω και εγγύτητας, και αδυναμίας εξαγωγών (λόγω αυξημένου κόστους παραγωγής και αδυναμίας προσεγγίσεως μεγάλων πλοίων στις αβαθείς λιμενικές του εγκαταστάσεις). Για την αντιμετώπιση της παραπάνω κατάστασης, η εναγομένη στις 30 Σεπτεμβρίου και 14 Οκτωβρίου 2011 κάλεσε τη διοίκηση του σωματείου και την ενημέρωσε για την προσωρινή κατάργηση της απογευματινής και της νυκτερινής βάρδιας του προσωπικού, για λόγους οικονομίας, καλύτερης εσωτερικής επικοινωνίας και οργανώσεως της εργασίας, αλλά κυρίως λόγω ελλείψεως παραγωγής, ούτως ώστε ολόκληρο το προσωπικό να εργάζεται σε ημερήσιο ωράριο χωρίς απώλεια εισοδήματος, δηλαδή το προσωπικό της βάρδιας θα εξακολουθούσε να πληρώνεται για τις μισθολογικές προσαυξήσεις της βάρδιας (Κυριακών, αργιών και νυκτερινής εργασίας), ενώ θα παρείχε μόνο ημερήσια εργασία σε εργάσιμες ημέρες. Με αυτή την αλλαγή στον τρόπο απασχολήσεως του προσωπικού θα επήρχετο σημαντική εξοικονόμηση στην κατανάλωση ενέργειας. Η διοίκηση του σωματείου, αμφισβητώντας το δικαίωμα της εναγομένης να προχωρήσει στην παραπάνω μεταβολή, δεν συμφώνησε και η εναγομένη αναγκάστηκε να εφαρμόσει αυτό το μέτρο μονομερώς κατ' ενάσκηση του διευθυντικού δικαιώματος.

Κατά μήνα Δεκέμβριο 2011 η κατάργηση της απογευματινής και της νυκτερινής βάρδιας κατέστη οριστική, επειδή εξακολουθούσαν να ισχύουν οι λόγοι που την επέβαλαν και πάλι όμως δεν επήλθε απώλεια αποδοχών για το προσωπικό.

Περί αυτών ενημερώθηκε η διοίκηση τού σωματείου την 12η Δεκεμβρίου 2011. Ακολούθησε πρόσκληση της εναγομένης προς την διοίκηση του σωματείου για διαβουλεύσεις, προκειμένου να υπογράψει νέα επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, η οποία θα επέφερε μείωση του κόστους λειτουργίας του εργοστασίου της .... Κατά την πρώτη συνάντηση (η οποία τελικώς πραγματοποιήθηκε την 15-2-2012), όπως και κατά τις δύο άλλες, που ακολούθησαν, την 28η Φεβρουάριου και την 22α Μαρτίου, η εναγομένη έθεσε υπ' όψιν της διοικήσεως του σωματείου, παραθέτοντας και τα κατάλληλα στοιχεία, την πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση της εταιρείας και ειδικότερα του εργοστασίου της ..., το οποίο μειονεκτούσε για γνωστούς σε όλους λόγους έναντι των δύο άλλων εργοστασίων της εταιρείας στον Βόλο και στο Μηλάκι Εύβοιας. Η διοίκηση του σωματείου αρνήθηκε να συζητήσει οποιοδήποτε θέμα μείωσης κόστους και έτσι δεν υπεγράφη επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας για το έτος 2012 στο εργοστάσιο της ..., ενώ υπεγράφησαν συλλογικές συμβάσεις με τα σωματεία των δύο άλλων εργοστασίων και των λοιπών μονάδων και εγκαταστάσεων της εταιρείας, δηλαδή για τα εργοστάσια Βόλου και Μηλακίου, για τα Κέντρα Διανομής Θεσσαλονίκης, Δραπετσώνας - Ρίου, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου Κρήτης και για το προσωπικό γραφείων. Λίγο αργότερα η εναγομένη κάλεσε τη διοίκηση του σωματείου του εργοστασίου τής ... να προσέλθει για ενημέρωση σχετικά με τις οικονομικές συνέπειες από τον περιορισμό των δραστηριοτήτων του εργοστασίου (υπολειτουργούσε από το έτος 2011) και για διαβούλευση, προκειμένου να αναζητηθούν κοινά αποδεκτές εναλλακτικές λύσεις για τον περιορισμό των ζημιών. Η διοίκηση του σωματείου δεν ανταποκρίθηκε σε καμία από τις τέσσερις προσκλήσεις, που της απηύθυνε η εναγομένη, κι έτσι ματαιώθηκαν οι προγραμματισμένες για 5 και 20 Ιουλίου 2012 συναντήσεις.

Στην προσπάθεια εξευρέσεως εναλλακτικών λύσεων, ώστε να αντιμετωπισθούν οι οικονομικές δυσχέρειες, χωρίς να γίνουν απολύσεις, η εναγομένη πρότεινε την προσωρινή εφαρμογή προγράμματος εκ περιτροπής εργασίας. Αυτή την φορά πραγματοποιήθηκαν τρεις συναντήσεις ενημερώσεως και διαβουλεύσεων με την διοίκηση του ανωτέρω σωματείου στις 6, 20 και 28 Σεπτεμβρίου 2012, παραδόθηκαν δε στη διοίκηση του σωματείου όλα τα συμπληρωματικά στοιχεία, που ζητήθηκαν, ακόμη και για τα άλλα δύο εργοστάσια της εταιρείας. Επειδή δεν επήλθε συμφωνία, η εναγομένη επέβαλε μονομερή εφαρμογή του προγράμματος εκ περιτροπής εργασίας, σύμφωνα με άρθρο 2 § 3 ν. 3846/2010, όπως αντικατεστάθη από την παρ. 3 άρθρου 17 ν. 3899/201(r) , οι εργαζόμενοι όμως πέτυχαν την έκδοση προσωρινής δικαστικής διαταγής, με την οποία απαγορεύτηκε η εφαρμογή του προγράμματος. Κατόπιν τούτου, το ως άνω μέτρο ανακλήθηκε από την εναγομένη, επειδή έως την έκδοση οριστικής δικαστικής αποφάσεως θα είχε λήξει και η ισχύς της χρησιμότητας του προγράμματος. Στις 26 Μαρτίου 2013 η εναγομένη με επιστολή της απευθυνόμενη προς το σωματείο εργαζομένων, ανακοίνωσε ότι την προηγούμενη ημέρα, δηλαδή την 25 Μαρτίου 2013, το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας "αποφάσισε" την οριστική διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου της .... Με την ίδια επιστολή, η εναγομένη κάλεσε το σωματείο για ενημέρωση σχετικά με τους λόγους της απόφασης και διαβούλευση για την εφαρμογή του νόμου περί ομαδικών απολύσεων και συγκεκριμένα, προκειμένου, κατά τα αναφερόμενα στην άνω επιστολή, κατά τη διάρκεια της συνάντησης η εταιρία να "ανακοινώσει" στο σωματείο τους λόγους των απολύσεων, τον αριθμό και τις κατηγορίες του προσωπικού που απασχολείται στο εργοστάσιο της ..., τον αριθμό των εργαζομένων που θα απολυθούν και το χρονικό διάστημα κατά το οποίο πρόκειται να συμβεί αυτό. Συγχρόνως, η εναγομένη διένειμε σε κάθε έναν από τους εργαζομένους προσωπική επιστολή μέσα σε φάκελο, όπου αναγραφόταν το ονοματεπώνυμο και ο αριθμός της κάρτας ενός εκάστου με ημερομηνία 26 Μαρτίου 2013 και υπογεγραμμένη από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της εναγομένης κ. P. D., με την οποία ο νόμιμος εκπρόσωπος της εναγομένης, ενημέρωσε τους εργαζομένους ότι η διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου ... έχει "άμεση εφαρμογή" και ότι ως εκ τούτου από την ημέρα συντάξεως της επιστολής δεν θα υπάρχει οποιαδήποτε βιομηχανική, εμπορική ή άλλη δραστηριότητα στο εργοστάσιο.

Στη συνέχεια, η εναγομένη εταιρία εξέδωσε την από 27/3/2013 Εσωτερική της Ανακοίνωση με την οποία ενημέρωσε τους εργαζομένους ότι "στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της παραγωγικής δομής της εταιρείας έχει άμεση εφαρμογή η οριστική διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου ..." και ότι μόνο το προσωπικό που απαιτείται για την διεκπεραίωση θεμάτων του Γραφείου Προσωπικού καθώς και αυτό για την ασφάλεια του εργοστασίου, θα προσέρχεται στο εργοστάσιο, ενώ κάθε άλλη βιομηχανική, εμπορική ή άλλη δραστηριότητα στο εργοστάσιο έχει διακοπεί.

Την επομένη ημέρα, ήτοι στις 28/3/2013, η εναγομένη κατέθεσε στην Επιθεώρηση Εργασίας και "Τροποποιητικό πίνακα ωραρίου" του εργοστασίου με ισχύ από 27/3/2013, στον οποίον για τον καθένα εργαζόμενο υπήρχε επισημείωση στο κάτω μέρος του εγγράφου "Ο/Η εργαζόμενος/η δεν θα προσέρχεται για εργασία". Στη συνέχεια, η εναγομένη, επέδωσε στο σωματείο των εργαζομένων έγγραφο με τίτλο "Στοιχεία άρθρου 3 του Νόμου 1387/1983" με το οποίο ενημέρωνε εγγράφως τους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι "το σχέδιο απολύσεων οφείλεται στην απόφαση οριστικής διακοπής λειτουργίας του εργοστασίου παραγωγής τσιμέντου της ... και ότι αφορά 229 εργαζόμενους, δηλαδή το σύνολο του προσωπικού, πλην 7 μελών της διοικητικής ομάδας, για εκτέλεση εργασιών, που συναρτώνται με την οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου". Για την ως άνω συμπεριφορά της εναγομένης, το σωματείο εργαζομένων προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας στο πλαίσιο συμφιλιωτικής διαδικασίας Ν. 1876/90.

Στη συνέχεια^ η εναγομένη ζήτησε από τον Υπουργό Εργασίας την έγκριση του παραπάνω σχεδίου απολύσεων 229 εργαζομένων, μεταξύ των οποίων και των εναγόντων. Ο Υπουργός Εργασίας, προκειμένου να αποφασίσει, σχετικά, ζήτησε τη γνώμη του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, η Ολομέλεια του οποίου πράγματι συνεδρίασε προς τούτο στις 24-4-2013 παρουσία εκπροσώπων της εναγομένης και των εργαζομένων και αποφάσισε κατά πλειοψηφία, με ψήφους πέντε έναντι ενός, να υποβάλει γνώμη προς τον Υπουργό Εργασίας περί μη έγκρισης του αιτήματος της εναγομένης για την πραγματοποίηση των σχεδιαζόμενων απολύσεων.

Δύο ημέρες αργότερα, στις 26/4/2013, ο Υπουργός Εργασίας, αφού έλαβε υπόψη την Γνώμη του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, τα στοιχεία του φακέλου, τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, την κατάσταση της επιχείρησης, το συμφέρον της Εθνικής Οικονομίας και τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις των σχεδιαζόμενων ομαδικών απολύσεων απέρριψε το αίτημα της εναγομένης εταιρίας και δεν ενέκρινε την πραγματοποίηση του συνόλου των καταγγελιών των ατομικών συμβάσεων εργασίας.

Στη συνέχεια, η εναγομένη στις 29/4/2013 κατήγγειλε τις συμβάσεις έντεκα (11) εργαζομένων, στις 9/5/2013 άλλων έντεκα (11), στις 3/6/2013 δέκα (10) εργαζομένων και την 1.7.2013, (10) δέκα εργαζομένων. Στη συνέχεια, ενώ είχαν ήδη απολυθεί κατά τα ανωτέρω 42 εργαζόμενοι, η εναγομένη εξέδωσε την από 22 Ιουλίου 2013 Εσωτερική της Ανακοίνωση με την οποία "προσέφερε" στους εναπομείναντες εργαζομένους του εργοστασίου της ... πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου, το οποίο προέβλεπε ως συνολική αποζημίωση πέραν της νόμιμης επιπλέον ποσό ίσο με 25%, προκειμένου να "συμφωνήσουν" στην απόλυση τους, δεδομένου ότι η εταιρία είχε καταστήσει ήδη σαφές ότι η απόλυση είναι ούτως ή άλλως αναπόφευκτη. Επτά (7) εργαζόμενοι εντάχθηκαν στο πρόγραμμα αυτό. Ακολούθως, την 1/8/2013 η εναγομένη απέλυσε τέσσερις εργαζομένους (4) στις 2/9/2013 εννέα (9), την 1/10/2013 οκτώ (8), την 11/11/2013 οκτώ (8) και στις 2/12/2013 άλλους επτά (7) εργαζομένους. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 16/12/2013 η εναγομένη εξέδωσε νέα Εσωτερική Ανακοίνωση με την οποία "προσέφερε" στους εναπομείναντες εργαζομένους του εργοστασίου της ... πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου, το οποίο προβλέπει ως συνολική αποζημίωση πέραν της νόμιμης επιπλέον ποσό ίσο πλέον όχι με 25%, αλλά 15%, προκειμένου να "συμφωνήσουν" στην απόλυση τους και στο οποίο εντάχθηκε ένας (1) εργαζόμενος, ενώ στις 3/1/2014 η εναγομένη απέλυσε άλλους πέντε (5) εργαζομένους. Τον επόμενο μήνα, στις 3/2/2014 η εναγομένη απέλυσε τους έξι (6) πρώτους από τους ενάγοντες, ενώ στις 4/3/2014 επιδόθηκε ατομικό κείμενο καταγγελίας σύμβασης εργασίας στους επόμενους έξι ενάγοντες. Τέλος, την 1.4.2014 η εναγομένη απέλυσε τους τελευταίους έξι (6) από τους ενάγοντες. Οι παραπάνω καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων δεν εμπίπτουν στη κατηγορία των ομαδικών απολύσεων, αφού η εναγομένη δεν παραβίασε το ποσοτικό κριτήριο που τίθεται από το άρθρο 1 Ν. 1387/1983.

Συνεπώς, για τις καταγγελίες αυτές, δεν υπήρχε υποχρέωση της εναγομένης να προσέλθει σε διαβουλεύσεις με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, αφού δεν πρόκειται για ομαδικές απολύσεις. Επομένως, οι καταγγελίες αυτές, ως αναιτιώδεις είναι έγκυρες και παράγουν πλήρη αποτελέσματα. Περαιτέρω, δεν αποδεικνύεται ότι οι καταγγελίες αυτές, έγιναν κατά καταστρατήγηση των διατάξεων περί ομαδικών απολύσεων. Αντίθετα, αποδεικνύεται ότι η εναγομένη, μετά τη λήψη της επιχειρηματικής απόφασης να διακόψει τη λειτουργία του εργοστασίου στη Χαλκίδα, επιδίωξε να διαβουλευτεί με τους εργαζομένους σχετικά με το ζήτημα των απολύσεων. Οι τελευταίοι όμως, αρνήθηκαν να διαβουλευτούν και παράλληλα προσέφυγαν στην επιθεώρηση Εργασίας. Η εναγομένη, αντιλαμβανόμενη, ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν πρόθεση για διαβούλευση, ζήτησε από τον Υπουργό Εργασίας την έγκριση του παραπάνω σχεδίου απολύσεων 229 εργαζομένων. Όταν ο Υπουργός Εργασίας απέρριψε το αίτημα της εναγομένης, αυτή από τη μία προσέφυγε στο ΣτΕ προκειμένου να ακυρωθεί η ως άνω απόφαση (κατά τα παραπάνω αναφερόμενα ), από την άλλη προέβη στην υλοποίηση του επιχειρηματικού της σχεδίου, ήτοι το κλείσιμο της λειτουργίας του εργοστασίου της ... και την αναπόφευκτη απόλυση των εναγόντων εργαζομένων.

Προκειμένου να επιτύχει τον ως άνω στόχο της, μετά την απαγόρευση των ομαδικών απολύσεων, επέλεξε το μοναδικό δρόμο που είχε στη διάθεση της, ήτοι την απόλυση των εναγόντων χωρίς να παραβιάσει τα όρια που τίθενται από το νομικό πλαίσιο για τις ομαδικές απολύσεις. Κατ' αυτό τον τρόπο, κατήγγειλε τις συμβάσεις των εναγόντων και των λοιπών εργαζομένων ανά μήνα χωρίς να παραβιάσει το ποσοτικό κριτήριο του άρθρου 1 Ν. 1387/1983, επιβαρυνόμενη όμως με το αυξημένο κόστος από τη διατήρηση των λοιπών θέσεων εργασίας, μέχρι την υλοποίηση της σταδιακής απόλυσης όλων των εργαζομένων.

Με βάση, τα περιστατικά αυτά, η μέθοδος καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων, δεν καταστρατηγεί τις διατάξεις περί ομαδικών απολύσεων και δεν παρίσταται καταχρηστική. Ειδικότερα, η εναγομένη δεν είχε άλλη επιλογή από τη σταδιακή απόλυση των εναγόντων, η οποία ήταν και η λιγότερο επιζήμια γι αυτήν, καθόσον στη περίπτωση που ανέμενε την ακύρωση της απόφασης του Υπουργού Εργασίας, θα έπρεπε να καταβάλει στους εργαζομένους τις αποδοχές τους, χωρίς το εργοστάσιο της ... να λειτουργεί. Δηλαδή, ενώ στόχος της εναγομένης ήταν ο περιορισμός των ζημιών, στη περίπτωση της μη καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων, το αποτέλεσμα θα ήταν η αύξηση των ζημιών της εναγομένης.

Περαιτέρω, η εκκαλούσα εναγομένη δεν είχε την υποχρέωση, κατά τη λήψη της απόφασης για οριστική διακοπή του εργοστασίου της ..., να λάβει υπόψη το συμφέρον των εργαζομένων και να προτιμήσει ηπιότερα μέσα για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Και αυτό γιατί η εν λόγω απόφαση επιβλήθηκε από την ανάγκη οργανωτικών ή διαρθρωτικών αλλαγών στην επιχείρηση, και με το καθεστώς της ελεύθερης οικονομίας που αποτελεί θεμελιώδη αρχή της ισχύουσας συνταγματικής τάξης, η επιλογή των κατάλληλων μέσων ή τρόπων για την επιδίωξη του οικονομικού σκοπού της επιχείρησης ανήκει στην ελεύθερη εκτίμηση του εργοδότη και δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο .
Συνεπώς, δεν είναι καταχρηστικές οι γενόμενες καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων.

Τέλος, δεδομένου ότι η ως άνω καταγγελία της σύμβασης εργασίας των εναγόντων αποδεικνύεται ότι έγινε για οικονομοτεχνικούς λόγους, δεν απαιτείται να ελεγχθεί περαιτέρω η τήρηση εκ μέρους της εναγομένης των κριτηρίων επιλογής απολυτέων, αφού αποφασίστηκε η οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου της ... και η απόλυση όλων των εργαζομένων με την ως άνω επιχειρηματική απόφαση.

11. Σύμφωνα με τις παραπάνω παραδοχές του Εφετείου, με επαρκείς και σαφείς αιτιολογίες και κατ' ορθή εφαρμογή και ερμηνεία των προαναφερθεισών διατάξεων κρίθηκε ότι με τις απολύσεις των εναγόντων δεν συνέβη ούτε παραβίαση, ούτε καταστρατήγηση του ν. 1387/1983 περί ομαδικών απολύσεων, αφού οι απολυθέντες μέσα στον ίδιο ημερολογιακό μήνα ήταν λιγότεροι από το 5% του προσωπικού της εκμεταλλεύσεως, όπως και οι ίδιοι οι αναιρεσίβλητοι δεν αμφισβητούν.
    Συνεπώς το δικαίωμα της εναγομένης δεν ασκήθηκε καθ' υπέρβαση του αρθρ. 281 ΑΚ και ως εκ τούτου οι από το αρθ. 559 αριθ. 1, 8 και 19 ΚΠολΔ, αληθώς όμως μόνο από τον αριθ. 1 και 19, 5ος 6ος και 7ος λόγοι αναιρέσεως, που υποστηρίζουν τα αντίθετα είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι.
    12. Στο αρθ. 238 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε, πριν από την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου δεύτερου του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 ορίζονταν ότι:

"Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου οι προτάσεις κατατίθενται, ενώπιον δε του ειρηνοδικείου δύνανται να κατατεθούν, το αργότερο στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης. Οι αυτοτελείς ισχυρισμοί προτείνονται προφορικά την αυτοψία ή από τη λήξη της προθεσμίας για την κατάθεση της γνωμοδότησης των πραγματογνωμόνων να καταθέσουν προσθήκη στις προτάσεις τους, με την οποία σχολιάζονται οι αποδείξεις, προτείνονται ισχυρισμοί και προσκομίζονται ένορκες βεβαιώσεις, έγγραφα και γνωμοδοτήσεις κατά το άρθρο 390 μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που προτάθηκαν για πρώτη φορά κατά τη συζήτηση..." Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 335 και 338 έως 340 ΚΠολΔ συνάγεται ότι το δικαστήριο για να σχηματίσει τη δικανική του πεποίθηση ως προς τη βασιμότητα ή μη των προβαλλόμενων από τους διαδίκους πραγματικών γεγονότων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης, υποχρεούται να λαμβάνει υπ' όψη όλα τα νόμιμα αποδεικτικά μέσα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι για άμεση ή έμμεση απόδειξη, χωρίς να είναι ανάγκη να γίνεται ειδική μνεία και χωριστή αξιολόγηση του καθενός από αυτά, κατ' αντιδιαστολή προς τα λοιπά έγγραφα και εν γένει προς τα άλλα αποδεικτικά μέσα, τα οποία φέρονται ότι ελήφθησαν υπόψη προς σχηματισμό της κρίσης του. Δεν αποκλείεται, βέβαια, το δικαστήριο της ουσίας να μνημονεύει και να εξαίρει μερικά από τα αποδεικτικά μέσα, λόγω της, κατά την ελεύθερη κρίση του, μεγαλύτερης σημασίας τους, αρκεί να γίνεται αδίστακτα βέβαιο από το όλο περιεχόμενο της απόφασης ότι συνεκτιμήθηκαν όλα τα αποδεικτικά μέσα που επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν νόμιμα οι διάδικοι. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής ιδρύει το λόγο της αναίρεσης του άρθρου 559 αρ. 11 περ. γ' ΚΠολΔ υπό την αποκλειστική προϋπόθεση ότι το πραγματικό γεγονός, που επικαλείται ο διάδικος ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης, αφού μόνο ένα τέτοιο (ουσιώδες) γεγονός καθίσταται αντικείμενο απόδειξης (ΟλΑΠ 2/2008 και 14/2005).
13.Εν προκειμένω οι αναιρεσείοντες με τον 8° λόγο αναίρεσης από το αρθ 559 αριθ 11 γ' ΚΠολΔ ισχυρίζονται, κατά το 1° σκέλος του λόγου αυτού, ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τις μετ' επικλήσεως προσκομισθείσες με την προσθήκη των προτάσεων τους με αριθμούς ...2017 και ...2017 ένορκες Βεβαιώσεις του Σ. Μ. και του Γ. Α., αντίστοιχα, ενώπιον της Ειρηνοδίκη ..., οι οποίες ελήφθησαν όπως αναφέρουν οι αναιρεσείοντες " προς αντίκρουση της με αριθμό .../2017 ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρα της αναιρεσίβλητης Ι. Α. " και για την λήψη των οποίων κλητεύθηκε νόμιμα η αναιρεσίβλητη, όπως προκύπτει από την υπ' αριθμόν ...-4- 2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Χαλκίδας Ν. Δ. Τ., την οποία προσκομίσανε με επίκληση στο δικαστήριο της ουσίας και από την οποία προκύπτει η ημερομηνία και ο χρόνος κλητεύσεως.

Ακολούθως, ισχυρίζονται κατά το 2° σκέλος του λόγου αυτού ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψιν του αφενός την με αριθμό ...2014 ένορκη Βεβαίωση του μάρτυρα Π. Τ., η οποία ελήφθη μετά από νόμιμη κλήτευση της αναιρεσίβλητης με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου των αναιρεσειόντων, η οποία καταχωρήθηκε στα πρακτικά συζήτησης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου.

Ακολούθως ισχυρίζονται κατά το 3° σκέλος του λόγου αυτού ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψιν του για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τις με αριθμούς ...2016 και ...2016 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων Φ. Ο.- Κ. και Α. Ν. αντίστοιχα, οι οποίες έχουν ληφθεί εξ αφορμής άλλων δικών και συγκεκριμένα... ( ακολουθεί η συγκεκριμενοποίηση των δικών). Επίσης ισχυρίζονται ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψιν του για τον σχηματισμό του πορίσματος του τα ακόλουθα έγγραφα: 1) το από 19.7.1985 συμφωνητικό που υπεγράφη μεταξύ του Δ.Σ. του σωματείου των αναιρεσειόντων και της τότε Διοικήσεως της εταιρίας ... ΧΑΛΚΙΔΟΣ, 2) το από 20.12.1988 συμφωνητικό μεταξύ των ίδιων συμβαλλομένων, 3) το με αρ. πρωτ. ...21- 2013 έγγραφο του τμήματος Κοινωνική Επιθεώρησης Ν. Ευβοίας, 4) το έγγραφο με αριθ πρωτ 280/2014 του Υπουργείου Εργασίας ,4) την από 4-2-2014 επιστολή της εναγομένης στο Υπουργείο Εργασίας 5) το από 5-2-2014 έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας, 6) το έγγραφο με αριθ πρωτ 1416/2014 του Υπουργείου Εργασίας 7) το έγγραφο με αριθ πρωτ 7284/2014 του Υπουργείου Εργασίας, 8) την από 19-3-2014 επιστολή της εναγομένης στο Υπουργείο Εργασίας, 9) το έγγραφο με αριθ πρωτ 24013 /2014 του Υπουργείου Εργασίας ,10) την από 3-6-2015 επιστολή της εναγομένης στο Υπουργείο Εργασίας, 11) τις με αριθ 125, 126, 127,128,129/2016 αποφάσεις του Μον Πρωτ ...,12) την οικονομική έκθεση της εναγομένης από 1-1 έως 30-6- 2014, 13) την ετήσια οικονομική έκθεση της εναγομένης 2014 και τα συνοδευτικά της έγγραφα,13) το με αριθ πρωτ 1554 /2014 έγγραφο της Κοινωνικής Επιθεώρησης Ευβοίας,13) το με αριθ πρωτ 1634 /2014 έγγραφο της Κοινωνικής Επιθεώρησης Ευβοίας και 14) το με αριθ πρωτ 11279 /2014 έγγραφο της Επιθεώρησης εργασιακών σχέσεων Ευβοίας.

Σχετικά με τον λόγο αυτό λεκτέα τα εξής:1) Κατά το 1° σκέλος, ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, γιατί, όπως οι ίδιοι οι αναιρεσείοντες, αναφέρουν, οι ένορκες βεβαιώσεις του Σ. Μ. και του Γ. Α., αντίστοιχα, ενώπιον του Ειρηνοδίκη ... ελήφθησαν "προς αντίκρουση της με αριθμό .../2017 ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρα της αναιρεσίβλητης Ι. Α.".   Ήτοι δεν ελήφθησαν προς αντίκρουση ισχυρισμών που προτάθηκαν στο Εφετείο, σύμφωνα με την προαναφερθείσα στη μείζονα σκέψη διάταξη, αλλά προς αντίκρουση άλλης ένορκης βεβαίωσης,

2) Κατά το 2ο σκέλος, ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, γιατί η με αριθμό ...2014 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα Π. Τ. ελήφθη υπόψιν από το Εφετείο, γεγονός που αναφέρεται στην πρόσθια σελίδα, στον 6ο στίχο του 3ου φύλλου της προσβαλλομένης,

3) Κατά το 3ο σκέλος, ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, γιατί ουδεμία καταλείπεται αμφιβολία από το όλο περιεχόμενο της απόφασης ότι συνεκτιμήθηκαν όλα τα αποδεικτικά μέσα και ειδικότερα όλα τα έγγραφα που επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν νόμιμα οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι εκτιμώμενες για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων ένορκες βεβαιώσεις που λήφθηκαν στο πλαίσιο άλλης δίκης.

14. Το άρθρο 11 του Ν. 2643/1998, με τον οποίο ρυθμίζεται κατά τρόπο ενιαίο η κοινωνική προστασία που παρέχεται στα μειονεκτικά εν γένει άτομα και στα υπόλοιπα πρόσωπα που έχουν ανάγκη προστασίας (πολεμιστές, αναπήρους και θύματα πολέμου κ.λ.π.), ορίζει τα εξής:
    "1. Η σχέση εργασίας των προσώπων που τοποθετούνται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή των προσώπων που έχουν τοποθετηθεί σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για τους πολεμιστές μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού ή των ατόμων με ειδικές ανάγκες του πρώτου εδαφίου της περίπτωσης β' της παραγράφου 1 του άρθρου 1, ανεξαρτήτως αν έχουν προσληφθεί υποχρεωτικά ή όχι, λύεται:

α) Αυτοδικαίως μόλις συμπληρώσουν το όριο ηλικίας, που ορίζεται από τον εσωτερικό κανονισμό ή τον οργανισμό της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης που έχει ισχύ νόμου, εφόσον συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις για πλήρη συνταξιοδότηση, λόγω γήρατος ή αναπηρίας. Όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις αυτές διατηρούνται στην επιχείρηση έως ότου τις αποκτήσουν και πάντως όχι πέρα από το εξηκοστό έβδομο (67ο) έτος της ηλικίας τους.

β) Με καταγγελία της σχέσης εργασίας χωρίς αποζημίωση, εφόσον ο προστατευόμενος έχει στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα σύμφωνα με τα άρθρα 59, 60, 61 και 62 του Ποινικού Κώδικα.

γ) Με καταγγελία, ύστερα από απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 9 για τους εξής λόγους:

αα) Για παραβάσεις που προβλέπονται από τον αναγνωρισμένο οργανισμό ή κανονισμό της υπηρεσίας ή επιχείρησης ή εκμετάλλευσης, για τις οποίες ορίζεται ως ποινή η απόλυση.

ββ) Για αποδεδειγμένη ανεπάρκεια ή για ακαταλληλότητα στην εκτέλεση της εργασίας, που δεν οφείλεται πάντως στα τραύματα ή στην αναπηρία ή για ανάρμοστη συμπεριφορά ή για αντικοινωνική γενικώς διαγωγή.

δ)_Με καταγγελία της σχέσης εργασίας αν έχει εκδοθεί, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 2, απόφαση του αρμόδιου περιφερειακού διευθυντή του Ο.Α.Ε.Δ..

Ε) Με καταγγελία της σχέσης εργασίας μετά τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων για πλήρη σύνταξη γήρατος, σύμφωνα με τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις.

Επίσης, το άρθρο 2 παρ. 4 του ίδιου νόμου, στο οποίο παραπέμπει η ανωτέρω διάταξη του άρθρου 11 παρ. 1 περ. δ' ορίζει ότι "Ο αρμόδιος περιφερειακός διευθυντής του Ο.Α.Ε.Δ., με απόφασή του, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της οικείας Επιτροπής του άρθρου 9, μπορεί να απαλλάσσει από την υποχρέωση πρόσληψης ή να περιορίζει το ποσοστό υποχρεωτικής πρόσληψης σε επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις ή φορείς που έχουν ουσιαστικά αναστείλει τις εργασίες τους ή δεν μπορούν να συνεχίσουν επωφελώς τη λειτουργία τους. Με την ίδια διαδικασία μπορεί να επιτρέπεται στις παραπάνω επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις ή φορείς να απολύουν όλους ή ορισμένους από τους προστατευόμενους που έχουν τοποθετηθεί σε αυτές αναγκαστικά με οποιονδήποτε νόμο καταγγέλλοντας τη σύμβαση εργασίας τους.

Για την έκδοση της παραπάνω απόφασης, η ενδιαφερόμενη επιχείρηση υποβάλλει στον αρμόδιο περιφερειακό διευθυντή του Ο.Α.Ε.Δ. σχετική αίτηση που συνοδεύεται από όλα τα απαραίτητα για την υποστήριξή της στοιχεία".
Τέλος, κατά το άρθρο 656 του ΑΚ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 61 του ν. 4139/2013,"Αν ο εργοδότης έγινε υπερήμερος ως προς την αποδοχή της εργασίας ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να απαιτήσει την πραγματική απασχόλησή του, καθώς και το μισθό για το διάστημα που δεν απασχολήθηκε. Δικαίωμα να απαιτήσει το μισθό έχει ο εργαζόμενος και στην περίπτωση που η αποδοχή της εργασίας είναι αδύνατη από λόγους που αφορούν στον εργοδότη και δεν οφείλονται σε ανώτερη βία. Στις ανωτέρω περιπτώσεις, ο εργαζόμενος δεν είναι υποχρεωμένος να παράσχει την εργασία σε άλλο χρόνο. Ο εργοδότης, όμως, έχει δικαίωμα να αφαιρέσει από το μισθό καθετί που ο εργαζόμενος ωφελήθηκε από τη ματαίωση της εργασίας ή από την παροχή της αλλού".

Υπερήμερος περί την αποδοχή της εργασίας καθίσταται και ο εργοδότης που κατήγγειλε ακύρως (για οποιοδήποτε λόγο) την εργασιακή σύμβαση, εφόσον πλέον δεν αποδέχεται τις υπηρεσίες του μισθωτού (ΑΠ 440/2016, 414/2016, 359/2015).

Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων των άρθρων 11 παρ. 1 και 2 παρ. 4 του Ν. 2643/1998 και των άρθρων 349, 648, 656 του ΑΚ προκύπτει ότι εφόσον ο λόγος της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του μισθωτού που τοποθετήθηκε αναγκαστικά δεν είναι κάποιος από τους αναφερόμενους στις περιπτώσεις α', β", γ' και ε' του άρθρου 11 παρ. 1 του Ν. 2643/1998 ( δηλαδή η συμπλήρωση ορίου ηλικίας σύμφωνα με τον κανονισμό (περ. σ'), η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του προστατευόμενου (περ. β'), παραβάσεις του Κανονισμού ή αποδεδειγμένη ανεπάρκεια ή ακαταλληλότητα αυτού (περ. γ') ή συμπλήρωση των προϋποθέσεων για πλήρη σύνταξη γήρατος (περ. ε'), για το έγκυρο της καταγγελίας αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 περ. δ', απαιτείται να προηγηθεί απόφαση του περιφερειακού διευθυντή του Ο.Α.Ε.Δ., ύστερα από σύμφωνη γνώμη της οικείας Επιτροπής του άρθρου 9, άλλως η καταγγελία που έγινε χωρίς την πιο πάνω θετική απόφαση του περιφερειακού διευθυντή του Ο.Α.Ε.Δ. είναι άκυρη και θεωρείται μηδέποτε γενομένη, με αποτέλεσμα ο εργοδότης να καθίσταται υπερήμερος ως προς την αποδοχή της εργασίας του ακύρως απολυθέντος και να οφείλει σύμφωνα με το άρθρο 656 ΑΚ αποδοχές υπερημερίας από την επομένη της άκυρης απόλυσης.

Αναγκαία όμως προϋπόθεση για την ανωτέρω προστασία των ως άνω αναγκαστικά, κατά τις ανωτέρω διατάξεις προσλαμβανομένων, είναι η διατήρηση της επιχείρησης σε λειτουργία.

Σε περίπτωση όμως διακοπής της λειτουργίας της και ανυπαρξίας άλλου τμήματος στο οποίο να μπορεί να απασχοληθεί ο εργαζόμενος αυτός αίρεται η παρεχόμενη προστασία , γιατί λόγω της ιδιομορφίας της εργασίας του εργαζομένου αυτού είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη η απασχόληση σε άλλο τμήμα (ΑΠ 706/2006) .

15. Στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο δέχθηκε με την προσβαλλόμενη απόφασή του, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί των πραγμάτων κρίση του, τα εξής κρίσιμα για την έρευνα του συγκεκριμένου λόγου αναίρεσης πραγματικά περιστατικά:

"...Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο πρώτος των εναγόντων τοποθετήθηκε αναγκαστικά στις 11.7.1989, με απόφαση της αρμόδιας Επιτροπής του άρθρου 8 του Ν. 1648/1986, στην εταιρεία Τσιμέντα ... ΑΕ, η οποία συγχωνεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2001 με την εναγομένη διά απορροφήσεως, η οποία έτσι υπεισήλθε στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της Τσιμέντα ... ΑΕ. Όπως, προελέχθη, η εναγομένη κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του πρώτου ενάγοντος την 3.2.2014, χωρίς όμως να τηρήσει τη διαδικασία που προβλέπεται από το άρθρο 8 Ν. 2648/1998. Όμως, η εναγομένη δεν μπορούσε αντί της απόλυσης να χρησιμοποιήσει άλλο ηπιότερο μέσο γιο τον πρώτο ενάγοντα και δη να απασχολήσει αυτόν σε άλλο τμήμα της άνω επιχείρησής της και με άλλη θέση, έστω και υποδεέστερη, και για την περίπτωση αυτή της απόλυσης του πρώτου ενάγοντος δεν ήταν αναγκαίο να προηγηθεί απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 9 του παραπάνω νόμου, αφού στην προκειμένη περίπτωση η εναγομένη διέκοψε οριστικά τη λειτουργία του εργοστασίου στη Χαλκίδα και δεν είχε τη δυνατότητα να απασχολήσει τον πρώτο ενάγοντα σε άλλη θέση.

16. Μετά τις παραδοχές αυτές το Εφετείο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του πρώτου ενάγοντος δεν είναι άκυρη και ότι η εκκαλούσα και ήδη αναιρεσίβλητη δεν κατέστη υπερήμερη και δεν οφείλει αποδοχές υπερημερίας, απορρίπτοντας τον σχετικό (4°) λόγο ακυρότητας που είχε προβληθεί με την αγωγή του 1ου ενάγοντος και έκανε αυτήν εν μέρει δεκτή αναγνωρίζοντας την υποχρέωση της αναιρεσίβλητης να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα (όπως και στους λοιπούς) τα αναφερόμενα στο διατακτικό της απόφασης αυτής ποσά προς συμπλήρωση της ελλιπώς καταβληθείσης αποζημίωσης απόλυσης.
    Με την κρίση του αυτή το Μονομελές Εφετείο Εύβοιας, με την προσβαλλομένη απόφασή του, ορθώς ερμήνευσε τις προαναφερθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις κρίνοντας εν προκειμένω ότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής τους και ως εκ τούτου ακυρότητας της καταγγελίας της σύμβασης του πρώτου ενάγοντος, γιατί στην ένδικη περίπτωση υπάρχει διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησης και ανυπαρξίας άλλου τμήματος στο οποίο να μπορεί να απασχοληθεί ο πρώτος ενάγων.

Συνεπώς αίρεται η παρεχόμενη από τις ως άνω διατάξεις προστασία , γιατί λόγω της ιδιομορφίας της εργασίας του εργαζομένου αυτού είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη η απασχόλησή του σε άλλο τμήμα.

17. Επομένως, ο 9ος λόγος αναίρεσης με τον οποίο προσάπτεται στην προσβαλλομένη απόφαση η αναιρετική πλημμέλεια της διατάξεως του άρθρου 559 αριθμ. 1 του Κ.Πολ.Δ. είναι αβάσιμος.

Ακολούθως, με τον ο 10° λόγο αναιρέσεως αποδίδεται στην προσβαλλομένη η αναιρετική πλημμέλεια από το αρθ 559 παρ 11 ΚΠολΔ και συγκεκριμένα ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψιν του τα αναφερόμενα αποδεικτικά έγγραφα, από τα οποία , κατά τους ισχυρισμούς των αναιρεσειόντων αποδεικνυόταν ότι υπήρχε η δυνατότητα απασχόλησης του 1ου ενάγοντος στην επιχείρηση της εναγομένης. Ειδικότερα τα έγγραφα αυτά είναι τα εξής: 1) Το με Αρ. Πρωτ. 943/8-5-2013 έγγραφο του Λιμενικού Ταμείου ..., 2) Το με Αρ. Πρωτ. ...-9-2013 έγγραφο του Οργανισμού Λιμένων Ν. Εύβοιας, 3) Το με Αρ. Πρωτ. ...-1-2014 έγγραφο του ΟΛΝΕ, 4) Το από 3/1/2014 διπλότυπο είσπραξης ποσού 23.739,42€ για δικαιώματα χρήσης χερσαίας ζώνης λιμένος από την αναιρεσίβλητη εταιρία, 5] Το με Αρ. Πρωτ. ...Φ. 14/664/09-05- 2113 έγγραφο της Περιφέρειας Στερεός Ελλάδας (Διεύθυνση Ανάπτυξης, Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας, Τμήμα Α Άδειων), 6) Την με Αρ. Πρ. 50682/1417/12-9-2013 απόφαση Υπουργού Περιβάλλοντος περί έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για την εκμετάλλευση λατομείου αργιλικού σχιστόλιθου, έκτασης 2 5-735,746 τ.μ., 7) Την από 30/12/2013 Επιστολή της εναγομένης προς την Περιφέρεια Στ. Ελλάδας, 8) Την με Αρ. Πρωτ. -22/Φ30/Α/67/3-2- 2014 Διαπιστωτική Πράξη της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας με την οποία παρατάθηκε η άδεια εκμετάλλευσης του λατομείου αδρανών υλικών της αναιρεσίβλητης μέχρι 31/12/2015 και 9] Το με Αρ. Πρωτ. ...Β/Φ.12.11/3569/756/4-3- 2014 έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, γιατί δεν επιβάλλεται, η διενέργεια ειδικής μνείας ή ξεχωριστής αξιολόγησης ενός εκάστου αποδεικτικού στοιχείου στην απόφαση. Για τον αναιρετικό έλεγχο αρκεί το ότι από τη γενική, κατ' είδος αναφορά στα αποδεικτικά μέσα, σε συνδυασμό με το συνολικό περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, καθίσταται αδιστάκτως βέβαιο ότι συνεκτιμήθηκαν όλα τα αποδεικτικά μέσα που υποβλήθηκαν, νομίμως, στην κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, χωρίς κανένα να παραλειφθεί όπως εν προκειμένω.

18. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 3 παρ. 1, 2 του Ν. 2112/1920, 5 παρ. 1 και 3 Ν. 3198/1955 και 288 ΑΚ, από τις οποίες η τελευταία ορίζει ότι οφειλέτης έχει υποχρέωση να εκπληρώσει την παροχή, όπως απαιτεί η καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη τα συναλλακτικά ήθη, προκύπτει ότι η ελλιπής από τον εργοδότη καταβολή της δικαιούμενης από το μισθωτό αποζημιώσεως σε περίπτωση καταγγελίας της συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, δεν συνεπάγεται την ακυρότητα της καταγγελίας, εάν είναι δικαιολογημένη κατά την καλή πίστη, όπως όταν οφείλεται σε συγγνωστή πλάνη του εργοδότη ως προς την έκταση των τακτικών αποδοχών του μισθωτού, βάσει των οποίων καθορίζεται το ύψος της αποζημιώσεως.

Ο πραγματικός ισχυρισμός περί συγγνωστής πλάνης θεμελιώνει ένσταση του εναγομένου εργοδότη κατά της αγωγής με την οποία διώκεται η αναγνώριση της ακυρότητας της καταγγελίας εξαιτίας της ελλιπούς καταβολής της αποζημιώσεως (ΑΠ 90/2009, ΑΠ 673/2004).

19. Κατά τη διάταξη του άρθρου 559 αριθμ. 14 KΠολΔ αναίρεση επιτρέπεται αν το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξε ή δεν κήρυξε ακυρότητα, έκπτωση από δικαίωμα ή απαράδεκτο. Εξάλλου, κατά το άρθρο 591 παρ. 1 Κ.ΠολΔ, όπως ίσχυε πριν από την αντικατάστασή του με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015. "Τα άρθρα 1 έως 590 εφαρμόζονται και στις ειδικές διαδικασίες εκτός αν αντιβαίνουν προς τις ειδικές διατάξεις των διαδικασιών αυτών. Αν στις τελευταίες δεν ορίζεται διαφορετικά....β) οι προτάσεις κατατίθενται στο ακροατήριο, γ) όλοι οι αυτοτελείς ισχυρισμοί προτείνονται προφορικά και όσοι δεν περιέχονται στις προτάσεις καταχωρίζονται στα πρακτικά...".

Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών με εκείνες των άρθρων 666 σε συνδ. 115§3 Κ.ΠολΔ, συνάγεται ότι στις υποθέσεις που δικάζονταν κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, όπου δεν είναι υποχρεωτική η κατάθεση προτάσεων οι διάδικοι οφείλουν να προτείνουν όλους τους αυτοτελείς ισχυρισμούς τους, όπως είναι και η ένσταση καταχρήσεως του δικαιώματος, προφορικά κατά τη συζήτησή στο ακροατήριο και επιπλέον οι ισχυρισμοί αυτοί καταχωρίζονται στα πρακτικά με σαφή, έστω και συνοπτική, έκθεση των γεγονότων, εκτός εάν περιέχονται στις κατατιθέμενες στο ακροατήριο προτάσεις.

Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται προφορική πρόταση των ισχυρισμών, που ως γενόμενο κατά τη συζήτηση, σημειώνεται στα πρακτικά, διαφορετικά είναι απαράδεκτοι (Ολ ΑΠ 2/2005).

Είναι όμως παραδεκτοί οι ισχυρισμοί, οι οποίοι περιέχονται στις προτάσεις που κατατίθενται στο ακροατήριο κατά την προφορική συζήτηση της υπόθεσης, με σαφή έκθεση των γεγονότων που τους θεμελιώνουν και προτείνονται και προφορικά, έστω και με παραπομπή στις προτάσεις, διότι και στην περίπτωση αυτή είναι δυνατή η εξέταση τους στο ακροατήριο (ΑΠ 175/2009, 1164/2007, 112/2003).

Περαιτέρω, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την επιτρεπόμενη επισκόπηση των με αριθμ. 15/2015 πρακτικών του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, κατά την έναρξη της προφορικής συζήτησης της υπόθεσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αναιρεσίβλητης δήλωσε και καταχωρήθηκε στα πρακτικά, ότι αρνείται την αγωγή. Ακολούθως στα ως άνω πρακτικά αναφέρεται "Στην συνέχεια οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αφού ανέπτυξαν τούς ισχυρισμούς τους ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί που περιέχονται στις προτάσεις τους ." Από την επισκόπηση δε των προτάσεων της αναιρεσίβλητης προκύπτει ότι αυτή, εκτός των άλλων, πρότεινε και την ένσταση της συγγνωστής πλάνης σχετικά με το ύψος της οφειλόμενης στους ενάγοντες αποζημίωσης με λεπτομερή αναφορά των περιστατικών που θεμελιώνουν την εν λόγω ένσταση.

Ειδικότερα στις προτάσεις της ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου αναφέρει: Ο τελευταίος λόγος για τον οποίο ισχυρίζονται οι ενάγοντες, ότι είναι άκυρες οι καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας τους είναι η καταβολή μειωμένων αποζημιώσεων. Κι αν ακόμη κατεβλήθησαν μειωμένες αποζημιώσεις, όπως ισχυρίζονται οι ενάγοντες, οι διαφορές, τις οποίες επισημαίνουν, είναι σε ποσοστά των οφειλομένων ποσών πολύ μικρές, επειδή υπολογίστηκαν τα καταβληθέντα ποσά με πλήρη καλοπιστία και με βάση τις καταβαλλόμενες αποδοχές τους. Έτσι, δεν δικαιολογείται εξ αιτίας αυτών των μικρών διαφορών ακυρότητα των καταγγελιών, αλλά μόνο ενδεχόμενη συμπλήρωση των αποζημιώσεων..." Κατά συνέπεια η προβολή της ενστάσεως αυτής έγινε παραδεκτά σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στη μείζονα σκέψη. Το Εφετείο με την προσβαλλόμενη απόφασή του όπως από αυτή προκύπτει, δέχτηκε σιωπηρά ότι η ένσταση αυτή υποβλήθηκε παραδεκτά και ακολούθως προέβη στον προσδιορισμό των οφειλόμενων αποζημιώσεων. Με την κρίση του όμως αυτή το Εφετείο δεν υπέπεσε στην πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθμ. 14 Κ.ΠολΔ που αποδίδεται από τους αναιρεσείοντες με τους 11° και 12ο λόγους αναίρεσης, που είναι αβάσιμοι.

20. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. α' του ν.3198/1995 ο υπολογισμός της αποζημιώσεως του μισθωτού για καταγγελία της συμβάσεως εργασίας του από τον εργοδότη του γίνεται βάσει των τακτικών αποδοχών του τελευταίου μηνός προ της καταγγελίας υπό καθεστώς πλήρους απασχολήσεως, ήτοι τον μισθό του και κάθε άλλη παροχή που μεταβάλλεται σταθερά και νόμιμα σαν συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της εργασίας του κατά τον τελευταίο μήνα της απασχολήσεως ( ΑΠ 413/1991 ).

 Με τους 13ο και 14° λόγους αναίρεσης οι αναιρεσείοντες αιτιώνται την προσβαλλομένη για την αναιρετική πλημμέλεια από το αρθ 559 αριθ 1 και 19 ΚΠολΔ.

Συγκεκριμένα ισχυρίζονται ότι το Εφετείο με εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία των αρθ 3,5 και 7 Ν 3197/1955, 5 παρ 1Ν. 2112/1920 και 288 ΑΚ και με ανεπαρκή αιτιολογία έκρινε ότι δεν επήλθε ακυρότητα της καταγγελίας των ενδίκων συμβάσεων εργασίας λόγω της μη προσήκουσας καταβολής της αποζημίωσης, αφού το ποσό που υπολείπονταν προς συμπλήρωση των αποζημιώσεων ήταν μικρό και η μη καταβολή του οφείλονταν σε συγγνωστή πλάνη.

Περαιτέρω ισχυρίζονται ότι είναι ανεπαρκής η αιτιολογία τόσο των περιστατικών που συγκροτούν την δικαιολογημένη μη καταβολή της προσήκουσας αποζημίωσης κατά τις αρχές της καλής πίστης, όσο και του προσδιορισμού του ύψους της , που δεν έγινε με βάση τις πραγματικές τακτικές αποδοχές κάθε ενάγοντος. .

Σχετικά με τους λόγους αυτούς το Εφετείο δέχτηκε επί λέξει τα ακόλουθα:

"Αποδεικνύεται ότι η εναγομένη κατήγγειλε τις συμβάσεις εργασίας αορίστου των εναγόντων και κατέβαλε την οφειλόμενη αποζημίωση κατά τους δικούς της υπολογισμούς της. Η αποζημίωση ενός εκάστου των εναγόντων υπολογίζεται ως κατωτέρω:

Στο εργοστάσιο της εναγομένης στην Χαλκίδα, προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των τακτικών αποδοχών των εργαζομένων, είχε διαμορφωθεί και καθιερωθεί δια του μακροχρόνιου ομοιόμορφου χειρισμού του ζητήματος αυτού από τον εργοδότη σταθερά και μόνιμα για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους και της αποδοχής του εκ μέρους των εργαζομένων, συγκεκριμένος τρόπος υπολογισμού της οφειλόμενης αποζημίωσης σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης εργασίας εκ μέρους της εταιρίας, ο οποίος εφαρμοζόταν ανέκαθεν για όλους τους εργαζομένους του εργοστασίου της ... και είναι ο εξής: Οι τακτικές αποδοχές επί των οποίων υπολογίζεται η οφειλόμενη αποζημίωση λόγω καταγγελίας εξευρίσκεται ως εξής :

Στον μηνιαίο μισθό που λαμβάνει ο εργαζόμενος χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών (δηλαδή βασικός μισθός + μηνιαία επιδόματα) προστίθεται η μηνιαία αναλογία όλων των παροχών σε χρήμα ή σε είδος που έχουν τον χαρακτήρα τακτικών αποδοχών. Οι παροχές αυτές είναι οι ακόλουθες: Το επίδομα Κυριακής/Αργίας το οποίο καταβάλλεται σε όσους απασχολούνται με εναλλασσόμενη βάρδια και ανέρχεται κατά μέσο όρο στα 1495€/μήνα. Τα κουπόνια (παροχές σε είδος), το αντίτιμο των οποίων ανέρχεται ετησίως (για το έτος 2013) στα 820€ (410€ το Πάσχα + 410€ τα Χριστούγεννα), συνεπώς η μηνιαία αναλογία τους ανέρχεται στα 68,33€ (820€/12 μήνες). Το πριμ συμμετοχής το οποίο ανέρχεται ετησίως 'για το έτος 2013) στα 600€, συνεπώς η μηνιαία αναλογία του ανέρχεται στα 50,00€ (600€ / 12 μήνες). Τα "σπουδαστικά" επιδόματα, ήτοι η οικονομική ενίσχυση μαθητών-σπουδαστών-νηπίων καθώς και το επίδομα βρεφονηπιακού σταθμού, η μηνιαία αναλογία των οποίων εξευρίσκεται δια της διαιρέσεως του ετησίως καταβαλλόμενου ποσού, ανάλογα με την βαθμίδα εκπαίδευσης των τέκνων του εργαζομένου, με τους 12 μήνες του έτους. Το Επίδομα Αλλαγής Προγράμματος Εργασίας (Ε.Α.Π.Ε), το οποίο καταβάλλεται βάσει συμφωνίας σε μηνιαία βάση σε όσους εργαζομένους συμφώνησαν με την εταιρία αλλαγή του προγράμματος εργασίας τους, με αποτέλεσμα την απώλεια ενός μέρους των προσαυξήσεων που ελάμβαναν λόγω των προσαυξήσεων νυκτερινής εργασίας και το οποίο αποτυπώνεται στις αποδείξεις μισθοδοσίας στο πεδίο των "εκτάκτων" αποδοχών. Το άθροισμα του μηνιαίου μισθού του εργαζομένου χωρίς τις προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών και της μηνιαίας αναλογίας των άνω παροχών αποτελεί τη βάση υπολογισμού της αποζημίωσης λόγω καταγγελίας, δηλαδή τον "μηνιαίο μισθό" επί του οποίου υπολογίζεται κατόπιν το ποσό της νόμιμης αποζημίωσης, όπως ορίζει ο νόμος για την περίπτωση της απροειδοποίητης καταγγελίας, ανάλογα δηλαδή με την προϋπηρεσία του εργαζομένου (τόσοι μηνιαίοι μισθοί όσοι θα ήταν οι μήνες προειδοποιήσεως, εάν η καταγγελία της συμβάσεως ήταν τακτική). 2) Κατόπιν, το ποσό της νόμιμης αποζημίωσης, προσαυξάνεται κατά το άθροισμα της μηνιαίας αναλογίας α) του επιδόματος κανονικής αδείας (25 ημέρες από τις 300 ημέρες του έτους), β) των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων (12,5 και 25 ημέρες / 300 ημέρες έτους αντίστοιχα), γ) του επιδόματος αδείας (12,5 ημέρες/12 μήνες, δηλαδή 0,04166), δ) της προσαύξησης του επιδόματος αδείας (ήμισυ αναλογίας επιδόματος αδείας δηλαδή 0,52100). Το άθροισμα αυτό ισούται με τον συντελεστή 0,2135422.
Συνεπώς το ποσό της νόμιμης αποζημίωσης πολλαπλασιάζεται με τον συντελεστή 1,2135422. 3) Τέλος, το ποσό που προκύπτει μετά τον πολλαπλασιασμό με τον παραπάνω συντελεστή πολλαπλασιάζεται στη συνέχεια, για όσους λαμβάνουν τακτικά προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών, με τον συντελεστή 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών). Με βάση τον παραπάνω υπολογισμό οι τακτικές αποδοχές του πρώτου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 2.702.83 Ευρώ, ήτοι: α) Μηνιαίος μισθός Ιανουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.455.44C, δηλαδή : βασικός μισθός 835,25€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 459,39€ + επίδομα συζύγου 129,46€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 284,82€ + επίδομα 20ετίας 103,06€ + επίδομα ειδικών συνθηκών 44,02€ + διαφορά καταβαλλομένου 599,44€. Συν β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών: 247,39€, δηλαδή : επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,95€ κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για δύο τέκνα 396,30€/έτος (198,15€/τέκνο Χ 2 τέκνα) ήτοι 33,03€/μήνα (396,30€ δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 81,08€.
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 23 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα .στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 2.702,83€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 49.278,69€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας μου στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 7 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 21.270,97€, και συνολικά 70.549,66 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό .των 70.171,09 Ευρώ, συνεπώς οφείλει στον πρώτο ενάγοντα για συμπλήρωση αποζημίωσης 378,57 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δεύτερου ενάγοντος, ανέρχονται στο ποσό των 2.708,59 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Ιανουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.402,94€, δηλαδή : βασικός μισθός 835,25€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 417,63€ + επίδομα συζύγου 125,29€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 275,63€ + επίδομα 20ετίας 114,43€ + διαφορά καταβαλλομένου 634,71€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 305.65€, δηλαδή επίδομα Κυριακής- Αργίας 14,956 κατά μέσο όρο/μήνα , Κουπόνια 820,006/έτος ήτοι 68,336/μήνα (820€ δια 12 μήνες) , Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα για τρία τέκνα 111,116/μήνα {δηλαδή σχολικό επίδομα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για δύο τέκνα 396,30€/έτος (198,15€/τέκνο Χ 2 τέκνα) 1 + σπουδαστικό επίδομα για ένα τέκνο που φοιτά στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΤΕΙ ...) 937,07€/έτος = 1.333,37€/έτος δια 12 μήνες = 111,11€/μήνα}, μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 61,26€.
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 21 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται : α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 2.708,59€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 49.383,71€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη): 2.000,00€ Χ 5 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και κυριακών) = 15.193,55€ και συνολικά 64.577,26 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 64.130,53 Ευρώ, συνεπώς οφείλει στον δεύτερο ενάγοντα 446,73 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του τρίτου ενάγοντος, ανέρχονται στο ποσό των 2.910.86 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Ιανουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 2.475,34€, δηλαδή : βασικός μισθός 886,50€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 443,25€ + επίδομα συζύγου 132,986 + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 292,556 + ειδικών συνθηκών 44,026 + επίδομα υπευθυνότητας 132,986 + επίδομα 20ετίας 117,876 + διαφορά καταβαλλομένου 425,196, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 435,526, δηλαδή : επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,956 κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,006/έτος ήτοι 68,336/μήνα (8206 δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,006/έτος ήτοι 50,006/μήνα (6006 δια 12 μήνες), σπουδαστικό επίδομα για δύο τέκνα που φοιτούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και σε πόλη διαφορετική από την οικογενειακή εστία 225,276/μήνα {ήτοι 2.703,206/έτος (1.351,60/τέκνο Χ 2 τέκνα) δια 12 μήνες}

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 21 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη: 2.910,86€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 53.071,55€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας μου στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 5 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 15.193,55€ και συνολικά 68.265,10 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 66.251,23 Ευρώ.
Συνεπώς οφείλει στον τρίτο ενάγοντα 2.013,87 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του τέταρτου ενάγοντος, ανέρχονται στο ποσό των 2.319,59 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Ιανουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.070,690, δηλαδή : βασικός μισθός 944,34€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 283,30€ + επίδομα συζύγου 122,76€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 270,080 + επίδομα ειδικών συνθηκών 44,02€ + επίδομα υπευθυνότητας 122,760 + διαφορά καταβαλλομένου 283,430, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών: 248.900, δηλαδή : επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,950 κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,000/έτος ήτοι 68,330/μήνα (8200-δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,000/έτος ήτοι 50,000/μήνα (6000 δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα για τρία τέκνα 52,540/μήνα {δηλαδή σχολικό επίδομα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για δύο τέκνα 396,300/έτος (198,150/τέκνο Χ 2 τέκνα) + σχολικό επίδομα για ένα τέκνο που φοιτά στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση 234,200/έτος = 630,500/έτος δια 12 μήνες = 52,540/μήνα), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 63,080.

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 12 έτη υπηρεσίας, ανέρχεται: 2.319,59€ Χ 8 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 28.194,25€. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 27.992,84 Ευρώ.

Συνεπώς, ο τέταρτος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 201,41 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του πέμπτου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 2.807.38 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Ιανουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών κα Κυριακών): 2.669.53€. δηλαδή: βασικός μισθός 927,90€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 556,74€ + επίδομα συζύγου 148,46€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 326,62€ + τεχνικό επίδομα 92,79€ + επίδομα 20ετίας 91,26€ - διαφορά καταβαλλομένου 525,76€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών: 137 85€ δηλαδή: Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες) πρίμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα για ένα τέκνο που φοιτά στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση 19,52€/μήνα (234,20€ δια 12 μήνες).

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), έπρεπε κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα να υπολογισθεί ως εξής : α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη: 2.807,38€. Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ, = 40.882,49€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 10 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 24.270,84€ και συνολικά 65.153,33 Ευρώ. Η εναγομένη, κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 64.991,32 Ευρώ.

Συνεπώς, ο πέμπτος ενάγων δικαιούται διαφορά αποζημίωσης 162,01 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του έκτου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 3.242.24 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Ιανουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.912,24€, δηλαδή : βασικός μισθός 835,25€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 586,78€ + επίδομα συζύγου 142,50€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 313,50€ + επίδομα ευδόκιμου παραμονής - 30ετία 80,00€ + επίδομα 20ετίας 81,91€ + διαφορά καταβαλλομένου 869,30€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 330.00€, δηλαδή : Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σπουδαστικό επίδομα για ένα τέκνο που φοιτά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε πόλη διαφορετική από αυτήν της οικογενειακής εγκατάστασης 112,63€/μήνα (1.351,60€ δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 99,04€.
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 33 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16ετών στην εναγομένη: 3.242,24 € Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 47.215,14 €, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας μου στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 29.125,01€ και συνολικά 76.340,15 Ευρώ. Η εναγομένη, κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 75.736,38 Ευρώ.

Συνεπώς, ο έκτος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 603,77 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του έβδομου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 2.467,17 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Φεβρουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 2.258.29€. δηλαδή: βασικός μισθός 835,25€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 417,63€ + επίδομα συζύγου 125,29€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 275,63€ + επίδομα 20ετίας 107,54€ + διαφορά καταβαλλομένου 496,85€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που -συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 208,886, δηλαδή : επίδομα Κυριακής- Αργίας 14,95€ κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 75,60€.

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 21 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη :2.467,17€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 44.982,08€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 5 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 15.193,55€ και συνολικά 60.175,63 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 59.922,85 Ευρώ.
Συνεπώς, ο έβδομος ενάγων δικαιούται 252,78 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του όγδοου ενάγοντος, επί των οποίων έπρεπε να υπολογισθεί η οφειλόμενη αποζημίωση ανέρχονται στο ποσό των 3.060.07 Ευρώ, το οποίο αναλύεται ως εξής: α) Μηνιαίος μισθός Φεβρουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 2.802,46€, δηλαδή : βασικός μισθός 784,76€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 510,09€ + επίδομα συζύγου 129,49€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 284,87€ + επίδομα διαχειριστικών λαθών 64,74€ + επίδομα ειδικών συνθηκών 44,02€ + επίδομα 20ετίας 88,43€ + διαφορά καταβαλλομένου 896,06€. β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται νια τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 257.61€. δηλαδή : επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,95€ κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα για δύο τέκνα που φοιτούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση 396,30€/έτος (198/15€/τέκνοΧ2 τέκνα), δηλαδή 33,03€/μήνα (396,30€δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 91,30€.

Συνεπώς, η /Οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 28 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχονται: α] Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη: 3.060.07 € Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής, υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 55.791,98 €, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 5 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 36.464,51 € και συνολικά 92.255,51 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 93.845,65 Ευρώ.

Συνεπώς, ο όγδοος ενάγων δεν δικαιούται συμπλήρωση της αποζημίωσης. Οι τακτικές αποδοχές του ένατου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 2.670.02 Ευρώ: α) Μηνιαίος μισθός Φεβρουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.328,04€. δηλαδή : βασικός μισθός 835.25€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 417,63€ + επίδομα συζύγου 125,29€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 275,63€ + επίδομα ειδικών συνθηκών 44,020 + επίδομα 20ετίας 110,86€ + διαφορά καταβαλλομένου 519,36€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται νια τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 341.980, δηλαδή : επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,95€ κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικά/σπουδαστικό επίδομα για δύο τέκνα 132,15/μήνα (ήτοι σχολικό επίδομα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για ένα τέκνο 234,20€/έτος + σπουδαστικό επίδομα για ένα τέκνο που φοιτά στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση σε πόλη διαφορετική από την οικογενειακή εγκατάσταση 1.351,60€/έτος = 1.585,80€/έτος δια 12 μήνες = 132,15€/μήνα}, μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 76,55€.
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 21 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχονται: α] Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη: 2.670,02€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής, υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 48.680,4 €, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 5 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 15.193,55€ και συνολικά 63.874,04 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 63.263,07 Ευρώ.
Συνεπώς, ο ένατος ενάγων δικαιούται 610,97 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δέκατου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 2.844,93 Ευρώ: α) Μηνιαίος μισθός Φεβρουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.586,01€. δηλαδή: βασικός μισθός 944,34€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 472,17€ + επίδομα συζύγου 141,65€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 311,63€ + επίδομα 20ετίας 123,14€ + επίδομα ειδικών συνθηκών 44,02€ + επίδομα υπευθυνότητας 141,65€ + διαφορά καταβαλλομένου 407,41€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 258.92€, δηλαδή : Επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,95€ κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,00€/έτος-ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα για τρία τέκνα 45,03€/μήνα (δηλαδή 108,06€/έτος για ένα τέκνο στο Νηπιαγωγείο + 198,15€/έτος για ένα τέκνο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση + 234,20€/έτος για ένα τέκνο στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση - 540,41€/έτος δια 12 μήνες = 45,03€/μήνα), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 80,61€.
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 22 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 2.844,93€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 51.869,50€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας μου στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 5 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 15.193,55€ και συνολικά 67.063,05 Ευρώ. Η εναγομένη, κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 66.585,05 Ευρώ.
Συνεπώς, ο δέκατος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 478 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του ενδέκατου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 3.068.86 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Φεβρουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 2.839,220. δηλαδή : βασικός μισθός 896,700 + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 582,850 + επίδομα συζύγου 147,960 + επίδομα ανθυγιεινής Εργασίας 325,500 + επίδομα 20ετίας 84,960 + διαφορά καταβαλλομένου 801,250, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών: 229.640. δηλαδή : Επίδομα Κυριακής- Αργίας 14,950 κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,000/έτος ήτοι 68,330/μήνα (8200 δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,000/έτος ήτοι 50,000/μήνα (6000 δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 96,360.

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 28 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται : α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 3.068,86€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών)= 55.952,25 €, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας μου στην εναγομένη): 2.000,00€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 36.464,52€ και συνολικά στο ποσό των 92.416,77 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 92.024,49 Ευρώ.
Συνεπώς, ο ενδέκατος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 392,28 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δωδέκατου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 3.223,21 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Φεβρουαρίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.750.340. δηλαδή : βασικός μισθός 838,250 + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 544,860 + επίδομα συζύγου 138,310 + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 304,290 + επίδομα 20ετίας 84,210 + διαφορά καταβαλλομένου 840,420, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 472,870, δηλαδή : Κουπόνια 820,000/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικά/σπουδαστικά επιδόματα για 4 τέκνα 261,30€/μήνα {και συγκεκριμένα επίδομα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για ένα τέκνο 198,15€/έτος + επίδομα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για ένα τέκνο 234,20€/έτος + σπουδαστικό επίδομα για δύο τέκνα που φοιτούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε πόλη διαφορετική της οικογενειακής εγκατάστασης 2.703,20€/έτος (1.351,60€/τέκνο Χ 2) = 3.135,55€/έτος δια 12 μήνες = 261,30€/μήνα), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 93,24€.

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 30 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 3.223,21 Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ ) = 46.938,02 ευρώ, β) επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας) : 2.000,00€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 29.125,01€ και συνολικά 76.063,03 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 75.412,52 Ευρώ.

Συνεπώς, ο δωδέκατος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 650,51 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δέκατου τρίτου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 3.459.98 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Μαρτίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 3.274.16C. δηλαδή : βασικός μισθός 989,15€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 692,41€ + επίδομα συζύγου 168,16€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 369,95€ + επίδομα ευδόκιμου παραμονής - 30ετία 80,00€ + επίδομα 20ετίας 82,65€ + επίδομα ειδικών συνθηκών 44,02€ + επίδομα υπευθυνότητας 168,16€ + διαφορά καταβαλλομένου 679,66€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 185,82€, δηλαδή : επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,95€ κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα για 3 τέκνα 52,54€/μήνα (επίδομα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για δύο τέκνα 396,30€/έτος (198,15€/τέκνο Χ 2 τέκνα) + επίδομα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για ένα τέκνο 234,20€/έτος 630,50€/έτος δια 12 μήνες = 52,54€).
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 32 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται : α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 3.459,98€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 63.083,25€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας μου στην εναγομένη): 2.000,00€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 36.464,52€ και συνολικά 99.547,77 Ευρώ. Η εναγομένη, κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 98.942,30 Ευρώ. - Συνεπώς, ο δέκατος τρίτος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης .605,47 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δέκατου τέταρτου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 3.155.49 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Μαρτίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 3.037,16€, δηλαδή: βασικός μισθός 989,93€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 593,95€ + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 316,78€ + επίδομα 20ετίας 139,42€ + επίδομα υπευθυνότητας 158,38€ + διαφορά καταβαλλομένου 838,70€, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών : 118,33€. δηλαδή : Κουπόνια 820,00€/έτος ήτοι 68,33€/μήνα (820€ δια 12 μήνες) + Πριμ Συμμετοχής 600,00€/έτος ήτοι 50,00€/μήνα (600€ δια 12 μήνες).
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 22 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11- 2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 3.155,49€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 45.951,84€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας μου στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 6 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 14.562,51€ και συνολικά 60.514,35 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 59.784,00 Ευρώ.

Συνεπώς, ο δέκατος τέταρτος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 730,35 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δέκατου πέμπτου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 3.247.40 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Μαρτίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.992.510, δηλαδή : βασικός μισθός 814,170 + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 569,920 + επίδομα συζύγου 138,410 + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 304,500 + επίδομα ευδόκιμου παραμονής - 30ετία 80,000 + επίδομα 20ετίας 84,690 + διαφορά καταβαλλομένου 1.000,820, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών: 254,890, δηλαδή : επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,950 κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,000/έτος ήτοι 68,330/μήνα (8200 δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,000/έτος ήτοι 50,000/μήνα (6000 δια 12 μήνες), σχολικό επίδομα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για ένα τέκνο 19,520/μήνα (234,200/έτος δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 102,090.
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 31 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 3.247,40€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 59.207,43€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 36.464,52€ και συνολικά 95.127,92 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 95.671,95 Ευρώ.

Συνεπώς, ο δέκατος πέμπτος ενάγων δεν δικαιούται διαφορά αποζημίωσης. Οι τακτικές αποδοχές του δέκατου έκτου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 2.244,60 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Μαρτίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών) : 2.041,886, δηλαδή : βασικός μισθός 886,50€ + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 443,256 + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 265,956 + επίδομα 20ετίας 97,236 + διαφορά καταβαλλομένου 348,956, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμού των τακτικών αποδοχών : 202.726. δηλαδή : Επίδομα Κυριακής-Αργίας 14,956 κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,006/έτος ήτοι 68,336/μήνα (8206 δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,006/έτος ήτοι 50,006/μήνα (6006 δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 69,446.
Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 21 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 2.244,60€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 40.924,13€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 5 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 15.193,55€ και συνολικά 56.117,68 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 55.680,17 Ευρώ.

Συνεπώς, ο δέκατος έκτος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 437,51 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δέκατου έβδομου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 3.370.05 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Μαρτίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 3.021.056. δηλαδή : βασικός μισθός 896,706 + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 582,866 + επίδομα συζύγου 147,966 + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 325,516 + επίδομα 20ετίας 83,956 + διαφορά καταβαλλομένου 984,076, β) Μηνιαία αναλογία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμού των τακτικών αποδοχών: 349.006. δηλαδή : Επίδομα Κυριακής- Αργίας 14,956 κατά μέσο όρο/μήνα, Κουπόνια 820,006/έτος ήτοι 68,336/μήνα (8206 δια 12 μήνες), Πριμ Συμμετοχής 600,006/έτος ήτοι 50,006/μήνα (6006 δια 12 μήνες), σπουδαστικό επίδομα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε πόλη διαφορετική από τον τόπο οικογενειακής εγκατάστασης για ένα τέκνο 1.351,606/έτος ήτοι 1,42630/μήνα (1.351,60€ δια 12 μήνες), μηνιαίο επίδομα αλλαγής προγράμματος εργασίας (Ε.Α.Π.Ε) 103,09€.

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 30 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 3.370,05€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 61.443,62€, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη): 2.000,00€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) Χ 1,2520 (αναλογία νυκτερινών και Κυριακών) = 36.464,52€ και συνολικά 97.908,14 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 97.506,37 Ευρώ.

Συνεπώς, ο δέκατος έβδομος ενάγων δικαιούται για διαφορά αποζημίωσης 401,77 ΕΥΡΩ. Οι τακτικές αποδοχές του δέκατου έβδομου ενάγοντος ανέρχονται στο ποσό των 2.982.18 Ευρώ. α) Μηνιαίος μισθός Μαρτίου 2014 (χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών): 2.863.85€. δηλαδή : βασικός μισθός 865,800 + επίδομα πολυετούς υπηρεσίας 476,190 + επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 268,400 + επίδομα ειδικών συνθηκών 44,020 +- επίδομα υπευθυνότητας 134,200 + επίδομα 20ετίας 119,150 + διαφορά καταβαλλομένου 956,090, β) Μηνιαία αναλονία επιδομάτων που συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό των τακτικών αποδοχών: 118,330, δηλαδή : Κουπόνια 820,000/έτος ήτοι 68,330/μήνα (8200 δια 12 μήνες) + Πριμ Συμμετοχής 600,000/έτος ήτοι 50,000/μήνα (600 δια 12 μήνες).

Συνεπώς, η οφειλόμενη αποζημίωση ως υπαλλήλου με 25 έτη υπηρεσίας συμπληρωμένα στην εναγομένη στις 12-11-2012 (ημερομηνία δημοσίευσης του Ν. 4093/2012), ανέρχεται: α) Για το χρόνο υπηρεσίας μέχρι την συμπλήρωση 16 ετών στην εναγομένη : 2.982,18€ Χ 12 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 43.428,01 €, β) Επιπλέον αποζημίωση (για τον άνω των 17 ετών χρόνο υπηρεσίας στην εναγομένη) : 2.000,00€ Χ 7 μήνες Χ 1,2135422 (συντελεστής υπολογισμού επιδόματος αδείας κλπ) = 17.409,59 € και συνολικά 60.837,06 Ευρώ. Η εναγομένη κατέβαλε ως αποζημίωση το ποσό των 61.425,09 Ευρώ.

Συνεπώς, ο δέκατος όγδοος ενάγων δεν δικαιούται διαφορά αποζημίωσης. Οι παραπάνω διαφορές στον υπολογισμό της αποζημίωσης απόλυσης των εναγόντων, οφείλεται στην εύλογη αμφιβολία της εναγομένης, τόσο ως προς το είδος των αποδοχών που περιλαμβάνεται στις αποδοχές επί των οποίων υπολογίζεται η αποζημίωση απόλυσης, ήτοι ιδιαίτερος τρόπος υπολογισμού κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, εύλογος μη συνυπολογισμός κατά την εναγομένη του ετήσιου πρίμ εκ 600 EYPΩ, επειδή η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση της 23.10.2011, με βάση την οποία το Μονομελές Πρωτοδικείο ..., με την 1/2014 οριστική απόφαση, δέχθηκε ότι οι εργαζόμενοι δικαιούνται το επίδομα, αν και η χρήση 2011 ήταν ζημιογόνος, έληξε την 31.12.2011, όσο και ως προς την αναλογία των νυκτερινών και Κυριακών, την οποία η εναγομένη υπολογίζει με συντελεστή 1,198.

Συνεπώς, οι ως άνω καταγγελίες δεν είναι άκυρες και η εναγομένη δεν έγινε υπερήμερη, αφού προέκυψε από συγκεκριμένες συνθήκες ότι η καταβολή ελλιπούς αποζημίωσης απόλυσης και μάλιστα για πολύ μικρά ποσά σε σχέση με το μέγεθος της αποζημίωσης είναι ( σε ορισμένες περιπτώσεις καταβλήθηκε μεγαλύτερη αποζημίωση ) δικαιολογημένη κατά τις αρχές της καλής πίστης και δεν προκύπτει από κακοβουλία, αλλά οφείλεται σε εύλογη αμφιβολία ή συγγνωστή πλάνη ή παραδρομή ως προς το ακριβές ποσό της αποζημίωσης, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.
Συνεπώς, γενομένης δεκτής της σχετικής ένστασης της εναγομένης, το κύρος των καταγγελιών διασώζεται και οι ενάγοντες μπορούν να απαιτήσουν μόνο την καταβολή ή τη συμπλήρωση της ελλιπούς αποζημίωσης.

Επίσης, από τα παραπάνω αναφερόμενα, αποδεικνύεται επίσης ότι η εναγομένη-εκκαλούσα δεν κατέστη υπερήμερη για οποιαδήποτε αιτία από τις επικαλούμενες από τους ενάγοντες καταγγελίες και δεν οφείλει αποδοχές υπερημερίας. Πρέπει, συνεπώς, να απορριφθεί η κρινόμενη αγωγή ως προς τις πρώτες τέσσερις βάσεις της και να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή ως προς τη πέμπτη βάση της για συμπλήρωση της αποζημίωσης απόλυσης και να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει: στον πρώτο ενάγοντα τριακόσια εβδομήντα οκτώ EYPΩ και πενήντα επτά λεπτά (378,57 ΕΥΡΩ), στον δεύτερο ενάγοντα τετρακόσια σαράντα έξι ΕΥΡΩ και εβδομήντα τρία λεπτά ( 446,73 ΕΥΡΩ ), στον τρίτο ενάγοντα δύο χιλιάδες δεκατρία ΕΥΡΩ και ογδόντα επτά λεπτά (2.013,87 ΕΥΡΩ), στο τέταρτο ενάγοντα διακόσια ένα ΕΥΡΩ και σαράντα ένα λεπτά (201,41 ΕΥΡΩ) στον πέμπτο ενάγοντα εκατόν εξήντα δύο ΕΥΡΩ και ένα λεπτό (162,01 ΕΥΡΩ), στον έκτο ενάγοντα εξακόσια τρία ΕΥΡΩ και εβδομήντα επτά λεπτά (603,77 ΕΥΡΩ), στον έβδομο ενάγοντα διακόσια πενήντα δύο ΕΥΡΩ και εβδομήντα οκτώ λεπτά (252,78 ΕΥΡΩ), στον ένατο ενάγοντα εξακόσια δέκα ΕΥΡΩ και ενενήντα επτά λεπτά ( 610,97 ΕΥΡΩ), στον δέκατο ενάγοντα τετρακόσια εβδομήντα οκτώ ΕΥΡΩ (478 ΕΥΡΩ), στον ενδέκατο ενάγοντα τριακόσια ενενήντα δύο ΕΥΡΩ και είκοσι οκτώ λεπτά ( 392,28 ΕΥΡΩ ), στον δωδέκατο ενάγοντα εξακόσια πενήντα ΕΥΡΩ και πενήντα ένα λεπτά ( 650,51 ΕΥΡΩ ), στον δέκατο τρίτο ενάγοντα εξακόσια πέντε ΕΥΡΩ και σαράντα επτά λεπτά (605,47 ΕΥΡΩ), στον δέκατο τέταρτο ενάγοντα επτακόσια τριάντα ΕΥΡΩ και τριάντα πέντε λεπτά (730,35 ΕΥΡΩ), στον δέκατο έκτο ενάγοντα τετρακόσια τριάντα επτά ΕΥΡΩ και πενήντα ένα λεπτά (437,51 ΕΥΡΩ) και στον δέκατο έβδομο ενάγοντα τετρακόσια ένα ΕΥΡΩ και εβδομήντα επτά λεπτά (401,77 EYPΩ), με το νόμιμο τόκο από τότε που η απαίτηση εκάστου ενάγοντος κατέστη απαιτητή, ήτοι από την καταγγελία εκάστης σύμβασης εργασίας.

21. Σύμφωνα με τις παραπάνω παραδοχές ορθώς το Εφετείο υπολόγισε το ύψος των οφειλόμενων αποζημιώσεων βάσει των αναλυτικά αναφερόμενων τακτικών αποδοχών σχηματίζοντας την κρίση του από τα αναφερόμενα αποδεικτικά έγγραφα ως εξής :

Στον μηνιαίο μισθό που ελάμβανε ο εργαζόμενος χωρίς προσαυξήσεις νυκτερινών και Κυριακών (δηλαδή βασικός μισθός + μηνιαία επιδόματα) προσέθεσε την μηνιαία αναλογία όλων των αναλυτικά αναφερομένων παροχών σε χρήμα ή σε είδος που είχαν τον χαρακτήρα τακτικών αποδοχών.
Συνεπώς ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε την διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. α' του ν.3198/1995 και με πλήρη και σαφή αιτιολογία οδηγήθηκε στην ως άνω κρίση του για το ύψος της οφειλόμενης στον κάθε ενάγοντα αποζημίωσης. Θα πρέπει δε να αναφερθεί ότι η αναφορά στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι "ότι η καταβολή ελλιπούς αποζημίωσης απόλυσης και μάλιστα για πολύ μικρά ποσά σε σχέση με το μέγεθος της αποζημίωσης είναι (σε ορισμένες περιπτώσεις καταβλήθηκε μεγαλύτερη αποζημίωση ) δικαιολογημένη κατά τις αρχές της καλής πίστης και δεν προκύπτει από κακοβουλία, αλλά οφείλεται σε εύλογη αμφιβολία ή συγγνωστή πλάνη ή παραδρομή ως προς το ακριβές ποσό της αποζημίωση" δεν καθιστά αντιφατική την αιτιολογία της.

Και αυτό γιατί και υπό τις τρεις παρατιθέμενες εκδοχές α) εύλογη αμφιβολία, β) συγγνωστή πλάνη και γ) παραδρομή ,δεν δημιουργείται καμιά αμφιβολία για την έλλειψη κακοβουλίας εκ μέρους της εναγομένης ως προς το ύψος της αποζημίωσης, αφού σύμφωνα με όλες τις παραδοχές της προσβαλλομένης η καταβολή μικρότερου ποσού, ήταν ανυπαίτια.
Συνεπώς ο 13ος και 14ος λόγοι αναίρεσης είναι αβάσιμοι.

22. Αναφορικά με το αίτημα των εναγόντων περί υποβολής προδικαστικού ερωτήματος προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 267 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου και συγκεκριμένα των Οδηγιών 98/59 και 2002/14 και, αντίστοιχα, των διατάξεων του Ν. 1387/1983 και του ΠΔ 240/2006 που ενσωματώνουν τις διατάξεις της προαναφερθείσας Οδηγίας στην ελληνική έννομη τάξη, αυτό κρίνεται απορριπτέο ως αβάσιμο, εφόσον το Δικαστήριο δεν θεωρεί ότι ανακύπτει ζήτημα ερμηνείας του πρωτογενούς ή δευτερογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή των Οδηγιών 98/59 & 2002/2014 καθώς και ερμηνείας του εσωτερικού δικαίου (Ν. 1387/83 & Π.Δ. 240/2006 κατά το μέρος που ενσωματώνουν όμοιες ρυθμίσεις της Ένωσης.
    23. Σύμφωνα με τις σκέψεις αυτές και αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος αναιρέσεως, πρέπει να απορριφθεί η κρινομένη αίτηση και να καταδικασθούν οι αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, που κατέθεσε προτάσεις, κατά το νόμιμο και βάσιμο αίτημα αυτής (ΚΠολΔ 176, 183 και 191 παρ. 2).

                       ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 2.10.2017 αίτηση περί αναιρέσεως της 92/2017 αποφάσεως του Μονομελούς Εφετείου Εύβοιας.

Και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους αναιρεσείοντες στην πληρωμή χιλίων οχτακοσίων (1.800) ευρώ, για τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 28 Ιουνίου 2019.